20 września 2024 r. prowincja włoska Niepokalanego Poczęcia (Kalabria i Sycylia) oficjalnie zaprezentowała projekt „Park braterstwa Leonarda Vitale”.
W wydarzeniu, które odbyło się w dawnym kościele „San Mattia ai Crociferi” w Palermo, wzięło udział wiele osób. W obecności władz cywilnych, wojskowych i kościelnych zaprezentowano „Mission” i projekt architektoniczny. Wśród przybyłych warto wymienić abp. Corrado LOREFICE, burmistrza Roberto LAGALLA i wizytatora generalnego fr. Emila KUMKĘ OFMConv.
Głos zabrali minister prowincjalny fr. Gaspare LA BARBERA, neuropsychiatra Olga VICARI i architekt Luigi Aggius VELLA, kluczowe postacie w badaniu i realizacji, które doprowadziły do opracowania projektu.
Spotkanie prowadził i moderował prof. Felice CAVALLARO, dziennikarz i pisarz, zastanawiając się nad tematem, który nadał wydarzeniu tytuł: „Wybrałem bycie wolnym, wiara w Chrystusa dała mi życie, prawdziwą radość”. Jest to zdanie zaczerpnięte z jednego z listów Leonarda VITALE. To właśnie jego imieniem został nazwany park, imieniem pierwszego prawdziwego zdrajcy mafii. Jego skrucha była wynikiem autentycznego nawrócenia religijnego. Hołd jego odwadze i nawróceniu oddał Giovanni FALCONE w akcie oskarżenia w „maksiprocesie” w Palermo: „Zwolniony z więzienia w czerwcu 1984 r., został zabity kilka miesięcy później, 2 grudnia, gdy wracał z niedzielnej Mszy św. W przeciwieństwie do państwowego wymiaru sprawiedliwości, mafia dostrzegła znaczenie jego zeznań i nieubłaganie ukarała go za złamanie zmowy milczenia. Należy mieć nadzieję, że przynajmniej po śmierci VITALE znajdzie uznanie, na które zasłużył i na które zasługuje”.
Fundusz na park położony w dzielnicy Zisa w Palermo został przekazany 20 lat temu braciom mniejszym konwentualnym z ówczesnej prowincji sycylijskiej przez Marię VITALE, siostrę Leonarda, obecnie klaryskę w klasztorze w Palermo.
Ziemia i dom zostały podarowane w imię obietnicy złożonej jego bratu, którego wolą było właśnie ofiarowanie ziemi i domu rodzinnego, aby „coś” zrobić dla młodych ludzi w tym miejscu, gdzie mogliby doświadczyć „spotkania” zdolnego zmienić kierunek ich życia i nie wpaść w mafijne intrygi, jak to się stało z nim.
I to jest właśnie cel, jaki stawia sobie prowincja zakonna: utworzyć franciszkański biegun duchowości, kultury, formacji i miłości społecznej. Korzystając z multidyscyplinarnego zespołu, zamierza się stworzyć miejsce, które byłoby fizyczną, moralną i duchową przestrzenią przyjęcia, formacji, spotkania i rozwoju dla dzieci, nastolatków i młodzieży, zarówno z sąsiedztwa, jak i z miasta i z całego regionu. Chodzi tu o zapobieganie trudnościom i dewiacjom nieletnich, walkę z ubóstwem edukacyjnym, integrację społeczną, aktywne bycie obywatelem poprzez ciągłą i dogłębną działalność promującą integralną kulturę ekologiczną, a tym samym pokój i braterstwo.
Na powierzchni około 5500 metrów kwadratowych znajdzie się parking, mały amfiteatr na świeżym powietrzu, plac zabaw i obiekty sportowe: boiska do piłki nożnej i do koszykówki oraz kort tenisowy. Nie zabraknie także wielofunkcyjnej przestrzeni dla różnych działań podejmowanych w parku, a przede wszystkim centrum diagnostycznego, które będzie sercem projektu i będzie służyć do przyjmowania potrzebujących i odpowiedniego planowania środków zapobiegawczych.
Refleksji i debacie towarzyszyła prezentacja książki autorstwa Nicole OLIVERI, Luca CRAPANZANO i Tommaso PACE pt. Nadejdzie sąd Boży, wydanej z okazji 30. rocznicy apelu o nawrócenie, jaki Jan Paweł II wygłosił w Agrigento. Nie jest to „anatema”, ale zachęta do nawrócenia, do autentycznej pokuty.
Istotnie, musimy być zawsze świadomi, że Bóg, w swoim nieskończonym miłosierdziu, przyjmuje wszystkie swoje dzieci. Wszystko, czego potrzebujemy, to mieć odwagę, by zburzyć mur uprzedzeń, często pojawiający się nawet w sercach tych, którzy uważają się za wierzących. Przyswajanie historii takich jak ta Leonarda VITALE może wywoływać pewne znużenie, ale to właśnie one świadczą o tym, że Bóg nikogo nie wyklucza ze swojej miłości.
Leonardo VITALE jest z pewnością znakiem dramatycznej karty w historii miasta, ale także osobistej historii, która poprzez nawrócenie, poprzez prawdziwą skruchę, zmienia jego życie, zmieniając bieg całej historii, torując drogę światłu w ciemności. Jest „pierwszym skruszonym w historii Włoch, w najprawdziwszym i najbardziej religijnym znaczeniu tego słowa”, jak określił go Corrado STAJANO. I to właśnie owoc tego świadectwa nawrócenia prowincja Niepokalanego Poczęcia pragnie przekazać jako przesłanie poprzez „Park braterstwa”.
Przyjęcie drugiego człowieka jest zresztą charakterystyczne dla charyzmatu franciszkańskiego, jak wynika z cytatu zaczerpniętego z Relacji Trzech Towarzyszy i przytoczonego przez fr. Gaspare LA BARBERA: „Do tego bowiem zostaliśmy powołani, abyśmy troszczyli się o poranionych, umacniali załamanych, błądzących przywoływali na właściwą drogę. Wydaje się nam, że wielu jest członków diabła, którzy będą jeszcze uczniami Chrystusa” (3T 58, 6-7).
Chwile silnych emocji podczas prezentacji projektu to odczytanie przesłania prezydenta Republiki Sergio MATTARELLA i krótkie przesłanie wideo s. Marii Cristiny VITALE skierowane do uczestników wydarzenia.
Obecnie oczekuje się na wmurowanie kamienia węgielnego, ale projekt działa już w ramach swojej specyficznej misji promowania i wspierania młodych ludzi poprzez kalendarz spotkań i wydarzeń.
„Nadszedł więc czas urzeczywistnienia marzenia zawartego w obietnicy. W tym celu musimy rozpowszechnić projekt, aby stał się własnością wszystkich, ponieważ miasto nie należy tylko do tych, którzy w nim mieszkają, ale też do tych, którzy wiedzą, jak w nim być odważnymi świadkami życia chrześcijańskiego”. Taką zachętę skierował minister prowincjalny do wszystkich obecnych, rozpoczynając tym samym zbiórkę funduszy na realizację projektu.
Prawdę mówiąc, coś zostało już obiecane przez konferencję włoskiego episkopatu, do której zwrócono się z prośbą o przynajmniej częściowy współudział w budowie boisk sportowych. Tak samo zapukano do drzwi „Caritas Antoniana” w sprawie centrum diagnostycznego. Takie współuczestnictwo ekonomiczne z pewnością dałoby impuls do rozpoczęcia prac. Nie można jednak zapominać o wymownym znaczeniu „wdowiego grosza”, czyli tego „niewiele”, co w kategoriach ewangelicznych stanowi „wszystko” i na co prowincja liczy jako znak Bożej Opatrzności przy realizacji projektu.
Prowincja włoska Niepokalanego Poczęcia
