Od 31 sierpnia do 5 września 2025 r. bracia z kustodii Bliskiego Wschodu i Ziemi Świętej – z Libanu i Turcji – zgromadzili się w klasztorze „Notre Dame du Puits” w Bkennaya w Libanie, gdzie w duchu wielkiego braterstwa zostali przyjęci przez siostry franciszkanki od krzyża z Libanu, aby wspólnie przeżywać doroczne rekolekcje zakonne.
Rekolekcjonista, fr. Matteo GHISINI OFMCap, poprowadził tydzień medytacji, weryfikacji osobistej i wspólnotowej, opartej na pytaniu zarówno prostym, jak i decydującym: „Kim jesteś Ty, a kim jestem ja?” To wezwanie, które św. Franciszek powtarzał przed Panem, posłużyło jako nić przewodnia refleksji, zachęcając każdego zakonnika do ponownego odkrycia oblicza Boga i własnej tożsamości jako osoby konsekrowanej i jako brata. Ojciec duchowny podkreślił, że bycie uczniem nie rodzi się z ludzkiego projektu, ale ze spotkania ze słowem Bożym, które rzuca wyzwanie i przemienia. Życie duchowe jest w rzeczywistości wędrówką, która wymaga od nas ciągłego oczyszczania obrazu Boga i nas samych. Ewangelia objawia Boga, który zaskakuje, który działa z mocą w nieoczekiwany sposób i który dociera do każdego nawet w chwilach oschłości czy oddalenia. Konferencje szczególnie poruszyły uczestników, ukazując, jak królestwo Boże wzrasta w sposób ukryty, ale skuteczny, jak słowo Boże posiada moc zdolną dotrzeć do wszystkich i do wszystkiego oraz jak wiara nie eliminuje strachu, ale go przemienia, zgodnie ze słowami Jezusa: „Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?” (Mk 4, 40). Zastanawiano się również nad owocami, jakie przynoszą ci, którzy powierzają się Bogu z miłością, jak przypomina przypowieść o talentach (Mt 25, 14-30), oraz nad znaczeniem zachowania pamięci o osobistej drodze, aby rozpoznać, jak i kiedy Bóg rozpoczął swoje dzieło w naszym życiu i jak rozeznać znaki Jego działania dzisiaj. Dni te były przeżywane w atmosferze ciszy, słuchania i braterstwa, co pozwoliło braciom z kustodii jeszcze raz odkryć piękno wspólnego życia i moc wspólnej modlitwy. Każdy miał okazję na nowo odczytać swoją drogę w świetle słowa Bożego, umocnić swoje „tak” wypowiedziane w powołaniu i otworzyć się z nadzieją i ufnością na przyszłość. Chwile osobistej medytacji przeplatały się z celebracjami liturgicznymi i braterstwem, sprzyjając odnowionemu poczuciu komunii i misji. Wdzięczni Panu za to doświadczenie łaski, bracia odnowili swoje zobowiązanie do życia i dawania świadectwa Ewangelii w duchu św. Franciszka, w służbie Kościołowi i braciom w miejscach, w których są powołani do pracy.
Fr. Marian-Emanuel VĂTĂMĂNELU, sekretarz kustodii
