Misyjny rozmach, który charakteryzował życie i działalność Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w ciągu ostatnich stu lat jego historii, nie miał granic. Odznaczał się żywotnością misyjną odkrytą na nowo i przeżywaną przez wiele pokoleń gorliwych współbraci, którzy na przestrzeni stu lat zmienili geografię franciszkańskiej obecności, żyjąc charyzmatem Biedaczyny z Asyżu, misjonarza na Bliskim Wschodzie i świadka Ewangelii.
Ten misyjny styl przeżywania missio ad gentes jest opisywany na tysiącach stron czasopisma „Il Missionario Francescano”, które właśnie w tym roku obchodzi 90-lecie powstania (1933-2023).
Pismo przez osiemdziesiąt lat było bezpośrednio podległe zarządowi Zakonu. W 2014 r. zostało przekazane centrum misyjnemu FIMP (Federazione Intermediterranea Ministri Provinciali) i rok po roku wytyczało szlak i towarzyszyło misyjnemu otwarciu się różnych jurysdykcji.
Analizując pierwsze dwie dekady ubiegłego wieku i okres po I wojnie światowej, odnotowuje się prawdziwy zwrot misyjny Zakonu, jaki nastąpił po apelu papieża Piusa XI, który wezwał Zakony do otwarcia się na misje. Przyjmując papieską zachętę, minister generalny fr. Domenico TAVANI założył Franciszkańską Krucjatę Misyjną. Na kapitule generalnej w Asyżu w 1924 r. minister generalny fr. Alfonso ORLINI poprosił ministrów prowincjalnych do wysyłania braci do odległych krajów i w ten sposób, w 1925 r., została otwarta pierwsza misja w Chinach z braćmi pochodzącymi z byłych włoskich prowincji Sardynii, Sycylii i Toskanii.
To otwarcie dało impuls do podjęcia misyjnej drogi Zakonu, mimo że nastąpiło w trudnym momencie historycznym, jakim była napoleońska likwidacja dóbr kościelnych, a potem zniesienie w 1866 r. przez Królestwo Sabaudii wspólnot zakonnych. Dopiero po I wojnie światowej zaczęły powoli odradzać się powołania do stanu duchownego.
W 1930 r. św. Maksymilianem M. KOLBE otworzył misję w Japonii, a w 1931 r. fr. Francesco Costantino MAZZIERI w Zambii. Droga misyjna była kontynuowana w ostatnich czterdziestu latach minionego wieku pod wpływem dwóch ministrów generalnych: fr. Vitale BOMMARCO i fr. Lanfranco SERRINI. Następnie, dzięki dalekowzroczności jurysdykcji wchodzących w skład FIMP, FEMO (Foederatio Europae Mediae et Orientalis) i CFF (Conventual Franciscan Federation), otwarto 30 nowych misji, z czego siedem w pierwszej dekadzie XXI wieku.
„Dzisiaj, wraz z konsolidacją powołaniową i wspólnotową wielu rzeczywistości misyjnych, możemy stwierdzić – piszą ministrowie prowincjalni po przeczytaniu danych historycznych w naszej agencji – że wiele dobra zasianego przez naszych braci misjonarzy, wśród których byli także ci, co oddali swoje życie w męczeństwie, pozostawiło niezatarty ślad w życiu tak wielu ludów. Wszyscy mamy wobec nich dług wdzięczności, zachęcający nas do ożywienia ducha misyjnego, zgodnie ze stylem papieża Franciszka, który marzy o Kościele «wyruszającym w drogę» i otwartym na misje”.
Poniżej publikujemy historyczny przegląd obecności misyjnej na świecie wraz z kilkoma informacjami na temat franciszkańskiego centrum misyjnego i ośrodków animacji misyjnej Zakonu.
OBECNOŚĆ BRACI MNIEJSZYCH KONWENTUALNYCH NA ŚWIECIE
65 krajów z 75 jurysdykcjami i 7 federacjami
30 prowincji, w tym 11 jurysdykcji misyjnych i 19 innych miejsc
20 kustodii, w tym 12 jurysdykcji misyjnych i 8 innych miejsc
20 delegatur, w tym 12 jurysdykcji misyjnych i 8 innych miejsc
5 misji
Razem 40 jurysdykcji misyjnych, 35 innych jurysdykcji
NASZE MISJE (jurysdykcje i data otwarcia)
AFRYKA: Zambia (była prowincja marchijska we Włoszech, 1931 r.), Ghana (była prowincja padewska we Włoszech, 1977 r.), Kenia (prowincja gdańska w Polsce, 1984 r.), Tanzania (prowincja warszawska w Polsce, 1989 r.), Burkina Faso (była prowincja abruzyjska we Włoszech, prowincja warszawska, 2001 r.), Uganda (prowincja krakowska w Polsce, 2002 r.), Malawi (prowincja zambijska, 2004 r.).
AMERYKA: Kostaryka (była prowincja Niepokalanego Poczęcia NMP w USA, 1946 r.), Brazylia – kustodia Niepokalanego Poczęcia NMP (prowincja Matki Bożej Anielskiej w USA, 1946 r.), Argentyna i Urugwaj (prowincja padewska we Włoszech, 1947 r.), Brazylia – prowincja św. Franciszka (prowincja padewska we Włoszech, 1949 r.), Brazylia – kustodia św. Bonawentury (prowincja rzymska we Włoszech, 1968 r.), Brazylia – prowincja św. Maksymiliana M. Kolbego (prowincja warszawska w Polsce, 1974 r.), Boliwia (prowincja krakowska w Polsce, 1977 r.), Kolumbia (prowincja hiszpańska, 1977 r.), Meksyk (prowincja sycylijska we Włoszech, 1977 r.), Wenezuela (prowincja apulijska we Włoszech, 1978 r.), Honduras (prowincja NMP Pocieszycielki Strapionych w USA, 1979 r.), Peru (prowincja krakowska w Polsce, 1989 r.), Paragwaj (prowincja krakowska w Polsce, 1992 r.), Salwador (prowincja NMP Pocieszycielki Strapionych w USA, 1994 r.), Chile (prowincja padewska we Włoszech, 1995 r.), Ekwador (prowincja gdańska w Polsce, 1995 r.), Kuba (prowincja marchijska we Włoszech, była prowincja sardyńska we Włoszech, 2002 r.), Gwatemala (prowincja NMP Pocieszycielki Strapionych w USA, 2012 r.).
AZJA: Chiny (prowincja sardyńska we Włoszech, prowincja sycylijska we Włoszech, była prowincja toskańska we Włoszech, 1925 r.), Japonia (prowincja warszawska w Polsce, 1930 r.), Korea Południowa (prowincja padewska we Włoszech, prowincja abruzyjska we Włoszech, 1958 r.), Indonezja (była prowincja bolońska we Włoszech, 1968 r.), Indie (prowincja maltańska, 1979 r.), Filipiny (prowincja neapolitańska we Włoszech, 1979 r.), Uzbekistan (prowincja krakowska w Polsce, 1992 r.), Wietnam (prowincja św. Józefa z Kupertynu w USA, 2004 r.), Kazachstan (kustodia rosyjska, 2005 r.), Sri Lanka (prowincja indyjska, 2009 r.).
EUROPA: Białoruś (prowincja warszawska w Polsce, 1990 r.), Dania i Szwecja (prowincja gdańska w Polsce, prowincja NMP Pocieszycielki Strapionych w USA, 1990 r.), Litwa (prowincja gdańska w Polsce, 1990 r.), Rumunia (kilka jurysdykcji – reorganizacja, 1990 r.), Ukraina (prowincja krakowska w Polsce, 1991 r.), Rosja (zarząd Zakonu, 1993 r.), Bliski Wschód i Ziemia Święta (kilka jurysdykcji, obecnie Rumunia, 2010 r.).
OCEANIA: Australia (kilka jurysdykcji, 1953 r.).
Uwaga: podane lata odnoszą się do roku otwarcia jurysdykcji.
REDAKTORZY NACZELNI CZASOPISMA
1933-1938 Fr. Domenico STELLA
1939-1943 Fr. Giuseppe ABATE
1943-1945 Zawieszenie czasopisma z powodu wojny
1946-1966 Fr. Giovanni BASTIANINI
1967-1972 Fr. Angelo RUCCI
1973-1974 Fr. Gentile DE SANTI
1975-1985 Fr. Nicola GIANDOMENICO
1986-1988 Fr. Salvatore ZAVARELLA OFM
1988-2003 Fr. Vittorio TRANI
2004-2007 Fr. Luciano MARINI
2007-2013 Fr. Giambattista BUONAMANO
od 2013 Fr. Paolo FIASCONARO
DYREKTORZY CENTRUM MISYJNEGO
1973-1990 Fr. Matteo LUO
1990-1992 Fr. Alessandro RICCIARELLI
1993-1994 Fr. Francesco NOLÈ
1994-1998 Fr. Antonio DI MARCANTONIO
1999-2007 Fr. Luciano MARINI
2007-2013 Fr. Giambattista BUONAMANO
od 2013 Fr. Paolo FIASCONARO
MASS MEDIA CENTRUM MISYJNEGO
IL MISSIONARIO FRANCESCANO – kwartalnik drukowany w nakładzie 6 tys. egzemplarzy
MISSIOCONVINFORMA – agencja informacyjna w formacie online, wysyła biuletyn do 600 odbiorców
SITO: www.ilmissionariofrancescano.org
YOUTUBE: Canale Missioni OFMConv
EMAIL: centromissionario.roma@gmail.com
ARCHIWUM ONLINE: poszczególne misje, adopcje na odległość, dobroczyńcy i abonenci
FILMOTEKA ARCHIWALNA (lata 70. i 80.)
(Materiał filmowy zarejestrowany na taśmie 35 mm, zapisany na DVD w 2014 r.)
Moi bracia idą przez świat (33 min.)
Japonia – Zepisa „Światła na Wschodzie” (40 min.)
Japonia – Nagasaki „Tylko miłość jest twórcza” (40 min.)
Korea „Kraj spokojnego poranka” (25 min.)
Indonezja – Sumatra „I karo” (30 min.)
Ghana „Trąd, zmierzch dramatu” (30 min.)
Ghana „Czas modlitwy” (40 min.)
Ghana „Krótka historia afrykańska” (25 min.)
Zambia „Królestwo nadziei” (35 min.)
Zambia i Malawi „100 lat działalności katolickiej” – część 1 – „modlitwa” (27 min.)
Zambia i Malawi „100 lat działalności katolickiej” – część 2 – „solidarność” (25 min.)
Zambia i Malawi „100 lat działalności katolickiej” – część 3 – „wiara” (30 min.)
FILMOTEKA WSPÓŁCZESNA
(na YOUTUBE: Canale Missioni Ofmconv)
Błogosławieni męczennicy z Peru – 2015 r. (włosko-hiszpański)
Brazylia – Obecność w służbie – 50. rocznica – 2015 r. (włosko-portugalski)
Fr. Antonio SINIBALDI: zakonnik, misjonarz, heroiczna ofiara – 2015 r. (włosko-portugalski)
Ghana: franciszkańska obecność śladami św. Antoniego – 2018 r. (włosko-angielski)
Kenia – Z Franciszkiem w duchu Kolbego – 2018 r. (włosko-angielski)
P. Quirico PIGNALBERI: świadek miłosierdzia – 2017 r.
Miłość nie zna granic – duszpasterstwo więzienne w zakładzie karnym Regina Coeli – 2019 r.
Brat Movida – misja możliwa na nabrzeżach Tybru – 2021 r.
90 lat historii czasopisma „Il Missionario Francescano” – 2023 r.
MUZEUM MISYJNE
Cztery pokoje na czwartym piętrze dawnego klasztoru św. Doroty, Rzym
Pamiątki i przedmioty z misji Zakonu na pięciu kontynentach
Ekspozycja i rozmieszczenie tematyczne w różnych pomieszczeniach
OŚRODKI ANIMACJI MISYJNEJ
SEKRETARIAT GENERALNY DS. ANIMACJI MISYJNEJ (SGAM) –
Sekretarz: Fr. Dariusz MAZUREK, Klasztor św. Maksymiliana Kolbego, Rzym
URZĄD DS. PROJEKÓW ZAKONU –
Koordynator: Fr. Valerio FOLLI, Klasztor św. Maksymiliana Kolbego, Rzym
FRANCISZKAŃSKIE CENTRUM MISYJNE ONLUS –
Dyrektor: Fr. Paolo FIASCONARO, Parafia św. Doroty, Rzym
Uwaga: Dane historyczne zostały zaczerpnięte z czasopisma „Il Missionario Francescano”, a uzupełnione na podstawie książki Idźcie i głoście… Obecność misyjna braci mniejszych konwentualnych w świecie – 2022 r.
Fr. Paolo FIASCONARO
dyrektor Franciszkańskiego Centrum Misyjnego
