W sobotę 19 marca 2022 r. bp Robert CHRZĄSZCZ, biskup pomocniczy archidiecezji krakowskiej, udzielił święceń diakonatu dwóm franciszkanom z prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię w Polsce (Kraków). Nowymi diakonami zostali fr. Bartłomiej ROCHOWIAK i fr. Szymon DENDYS. Uroczystość odbyła się w bazylice św. Franciszka z Asyżu w Krakowie.

„«Przekażcie sobie znak pokoju», «Idźcie w pokoju Chrystusa». W tych dwóch krótkich zdaniach streszcza się definicja całej posługi diakona, a także jego szczególny przywilej, ponieważ «błogosławieni są ci, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi»” – mówił w okolicznościowym słowie ksiądz biskup.
Dalej tak rozwinął tę myśl: „Dziękujemy dzisiaj Bogu za wszystkich tych, którzy z pokorą i entuzjazmem odpowiedzieli na wezwanie Pana: «Pójdź za Mną», i stali się narzędziami pokoju w Jego rękach. Tam, gdzie panuje nienawiść, sieją miłość; gdzie krzywda, niosą przebaczenie; gdzie zwątpienie – wiarę; gdzie rozpacz – nadzieję; gdzie mrok – światło, a tam gdzie smutek – radość”. W ten sposób nawiązał do dwóch wydarzeń: do toczącej się wojny na Ukrainie i do modlitwy o pokój wyznawców różnych religii w Asyżu, zapoczątkowanej przez Jana Pawła II w 1986 r.
Nowym diakonom wskazał za wzór patrona dnia – św. Józefa. „Choć sam św. Józef nie otrzymał w sensie dosłownym łaski w godności kapłańskiej Starego czy Nowego Testamentu, to jednak z całą pewnością pozostaje pośród wszystkich świętych wspaniałym nauczycielem życia poświęconego Bogu. Józef ze swego życia uczynił służbę. Służyć to słowo klucz do zrozumienia drogi i miejsca diakona w Kościele i w świecie. Cały Kościół ze swej natury jest służebny, ponieważ uczestniczy w życiu i misji samego Chrystusa – Sługi”.
Fr. Marian GOŁĄB, minister prowincjalny prowincji krakowskiej, podziękował nowo wyświęconym diakonom za ich świadectwo wiary; rodzinom – za to, że nauczyli ich słuchać natchnień Ducha Świętego; wspólnotom parafialnym i proboszczom – za troskę o życie wiary tych braci; biskupowi – za przyjęcie zaproszenia i udzielenie sakramentu; a wiernym – za obecność na uroczystości. Prosił wszystkich o towarzyszenie braciom w ich posłudze, „aby byli wierni swojej misji, aby gorliwie ją wypełnili, aby była ona przepełniona miłością i służbą”.
Nowi diakoni publicznie oświadczyli, że chcą, aby w ich posłudze przyświecało im zdanie: „Być sługą to być oblubieńcem, a służyć to znaczy więcej niż kochać”. A za dar powołania podziękowali Bogu słowami Psalmu 146: „Chcę chwalić Pana, jak długo żyć będę; chcę śpiewać Bogu mojemu, póki będę istniał”.

Fr. Jan Maria SZEWEK