W kolegium Seraphicum w Rzymie odbyła się seria comiesięcznych dni skupienia dla wszystkich braci ze wspólnoty. Każde spotkanie obejmowało wieczorne rozważanie, po czym miała miejsce adoracja eucharystyczna i Msza św. W roku akademickim 2024-2025 dni skupienia prowadził fr. Michael LASKY, delegat generalny ds. sprawiedliwości, pokoju i integralności stworzenia (GPIC).
Dwa ostatnie dni skupienia, które odbyły się w Środę Popielcową i 1 kwietnia 2025 r., koncentrowały się na dwóch wersetach napisanych przez św. Franciszka. Pierwszy z nich dotyczył pojednania, a drugi siostry śmierci. Rozmowy przyjęły formę dialogu lub mini-dramatu pomiędzy różnymi postaciami franciszkańskimi. Współbracia z Seraphicum odgrywali role w scenerii przypominającej teatr. Każda część prowadziła do praktycznej interakcji, która pomogła braciom głębiej wniknąć w piękno poematu.
Mini-sztuka o pojednaniu rozgrywała się na dziedzińcu biskupstwa w Asyżu. Brat Leon (fr. Héctor Manuel CORBAL CRUZ), brat Anioł (fr. Alessandro D’ANTONI), brat Rufin (fr. Alain ZOUNGRANA) i brat Masseo (fr. Masimiliano COLA) dyskutowali o konflikcie między biskupem a burmistrzem Asyżu. Ich rozmowa doprowadziła do uświadomienia sobie, że prawdziwymi ofiarami waśni są mieszkańcy Asyżu, ponieważ kiedy słonie walczą, cierpi na tym trawa! Pod koniec rozmowy między naśladowcami Franciszka gra została przerwana, a następnie wznowiona. Tym razem, po każdym wystąpieniu braci, piąty bohater, papież Franciszek (fr. Emmanuel ROUX), podzielił się swoimi refleksjami na temat tego, jak osiągnąć pojednanie w dzisiejszym świecie, proponując spostrzeżenia zaczerpnięte z Laudato si’, Fratelli tutti i Evangelii gaudium.
Ostatni mini-spektakl poświęcony był wersetowi o siostrze śmierci jako zamierzonym zakończeniu Pochwały stworzeń, utożsamiającym śmierć ze światłem i zmartwychwstaniem. Omówiono również słowo „cenny” używane w pismach św. Franciszka, łączące wersety Pochwały o bracie księżycu, gwiazdach i wodzie z Eucharystią. Ta scena zawierała również uznanie dla poezji, odzwierciedlającej piękno Pochwały św. Franciszka. Sceneria była dwojaka: w 2025 r. w klasie historii franciszkańskiej i w 1245 r. w celi brata Aleksandra z Hales w paryskim klasztorze franciszkanów. W obsadzie znalazł się brat Anioł (fr. Emmanuel ROUX), zaspany student, który kochał poezję bardziej niż historię franciszkańską i marzył o tym, by jego profesor historii franciszkańskiej (fr. Peter PIKULÍK) również kochał poezję. W rzeczywistości profesor jej nie lubił. Inni członkowie obsady to brat Aleksander z Hales (fr. Andrew DATOY) i brat Roger Bacon (fr. Francesco IANNELLO).
Fr. Michael LASKY
