Wczesnym popołudniem w czwartek 6 lutego 2025 r. nasz współbrat fr. Bonaventura FEBBO z prowincji świętych Bernardyna i Anioła we Włoszech (Abruzja) został wezwany do domu Ojca w wieku 87 lat z infirmerii prowincjalnej w Silvi Marina, gdzie przebywał od około roku. Jego powrót do Pana miał miejsce w dniu, w którym Kościół obchodzi wspomnienie pierwszych męczenników japońskich, co stanowi szczęśliwe przypieczętowanie życia poświęconego głoszeniu Ewangelii i trosce o lud Boży.
Fr. Bonaventura FEBBO urodził się 26 maja 1937 r. w Brecciarola (Chieti) jako syn Francesca i Chiary MORESCO. Od 13 roku życia związał się z rodziną franciszkanów, a w 1950 r. przyłączył się do krucjaty misyjnej w Asyżu. W 1956 r. odbył nowicjat w Asyżu, a 29 września tego samego roku złożył profesję sympliczną. 29 czerwca 1959 r. przepisał się do prowincji Abruzji i Molise, składając profesję solemną 11 października 1959 r. w Asyżu. Studia teologiczne ukończył w Asyżu i Penne, a 16 lutego 1964 r. przyjął święcenia kapłańskie.
Po studiach na wydziale teologii pastoralnej Papieskiego Instytutu Laterańskiego (1964-1965) został przeniesiony do Penne, gdzie pełnił funkcję wicerektora probantów i nauczyciela. Od 1969 r. był wikariuszem w parafii św. Piusa X w L’Aquila, a w latach 1972-1987 proboszczem w Pescarze. Później został rektorem kleryków we „Franciscanum” w Asyżu (1987-1989), zaś w latach 1990-2000 gwardianem i proboszczem w L’Aquila. W lipcu 2000 r. powrócił do Pescary jako gwardian, a także został mianowany przez abp. Francesco CUCCARESE przewodniczącym diecezjalnego biura apostolstwa świeckich.
Po krótkim okresie spędzonym w Civitella del Tronto (2012-2013) został wybrany gwardianem klasztoru w Castelvecchio Subequo i mianowany proboszczem. Od 2016 r. do listopada 2024 r. przebywał w Pescarze, walcząc z chorobą Alzheimera, która stopniowo uniemożliwiała mu pełnienie posługi kapłańskiej. W listopadzie 2024 r. otrzymał ostatnią obediencję i przeniósł się do infirmerii prowincjalnej w Silvi Marina, gdzie spokojnie odszedł do Pana.
Zmarły współbrat służył swojej prowincji zakonnej wspaniałomyślnie i z poświęceniem, pełniąc oprócz obowiązków gwardiana i proboszcza także urząd definitora prowincji. Jego życie było szczególnie naznaczone intensywną posługą duszpasterską. Był animatorem MI, FZŚ i centrum misyjnego, jak również inicjatorem i promotorem stołówki św. Franciszka przy klasztorze w Pescarze oraz Drogi Neokatechumenalnej, która stopniowo zapuszczała korzenie, gromadząc z biegiem lat tysiące wiernych z całej okolicy Pescary. „Bonny” – jak nazywali go przyjaciele – jest wspominany z sympatią i szacunkiem przez wszystkich, którzy go znali. Miał łagodne i pogodne usposobienie, co sprawiało, że każdy brat, który się do niego zbliżył, czuł się mile widziany. Przysłowiowa była prostota i łatwość, z jaką potrafił stawić czoła każdemu wyzwaniu i sytuacji, przekazując tę samą pewność siebie innym.
Uroczystościom pogrzebowym w sobotę 8 lutego 2025 r., mającym miejsce w parafii św. Antoniego w Pescarze, kościele, który przez wiele lat znajdował się w centrum jego posługi duszpasterskiej, przewodniczył minister prowincjalny fr. Mauro M. DE FILIPPIS DELFICO. W koncelebrze uczestniczyli liczni współbracia, kapłani, a zwłaszcza wierni świeccy, poruszeni ogromną życzliwością i uznaniem dla jego niestrudzonej służby. Wśród nich wyróżniał się udział młodych ludzi, którzy z wielką wdzięcznością i na różne sposoby mogli nawiązać z nim więź. Jego ciało zostało pochowane na cmentarzu zakonnym przy klasztorze w Civitella del Tronto, gdzie spoczywa w pokoju Pańskim razem ze współbraćmi, którzy dzielili z nim tę samą drogę.
Z miłością i wdzięcznością pamiętamy o nim w modlitwie, powierzając go miłosierdziu Bożemu.
Fr. Paride AMMIRATI, sekretarz prowincji
