Wierni z Andrelândii i zakonnicy z kustodii prowincjalnej Niepokalanego Poczęcia NMP w Brazylii z oddaniem czczą pamięć fr. Martina de Porres Marii WARDA OFMConv (1918-1999).
W ostatnią niedzielę każdego miesiąca o godz. 15 odprawiana jest Msza św. ku jego czci we franciszkańskiej pustelni znanej jako „Casa da Perfeita Alegria”, znajdującej się w dawnym seminarium św. Franciszka w Andrelândii.
Po liturgii mszalnej wyrusza procesja do grobu fr. Martina, podczas której odmawiane są modlitwy wzywające jego wstawiennictwa. Na koniec błogosławi się wiernych i przyniesione przez nich przedmioty religijne, po czym następuje pokropienie wodą święconą.
Jeden ze współbraci tak opisał sylwetkę fr. Martina i jego relacje z wiernymi: „Fr. Martin de Porres Maria WARD odznaczał się nie tylko swoim wyblakłym szarym habitem i piuską, ale przede wszystkim tym, co robił jako zakonnik i franciszkanin. Zawsze starał się naśladować ubogiego, pokornego i posłusznego Chrystusa, idąc za przykładem naszego założyciela św. Franciszka z Asyżu. Jako wyświęcony szafarz wyróżniał się sposobem, w jaki wiernie pełnił swoją posługę kapłańską, zwłaszcza sposobem sprawowania sakramentu Eucharystii i sakramentu pojednania.
Charakterystycznym aspektem jego świętości była troska o ubogich, do których wychodził na spotkanie, starając się ulżyć ich cierpieniom, zarówno duchowym, jak i materialnym. Przez większość swojego życia mieszkał w Andrelândii, w stanie Minas Gerais, gdzie miał wielki wpływ na edukację chrześcijańską jako nauczyciel angielskiego, łaciny, greki i religii w lokalnych szkołach i kolegiach. W ostatnich latach życia był nauczycielem i kierownikiem duchowym naszych seminarzystów franciszkańskich.
Zakonnicy i wierni, którzy znali go z bliska, jednomyślnie uważali go za człowieka Bożego. Wielu pociągały nie tylko jego słowa, ale także czyny, sposób przeżywania franciszkańskiego i kapłańskiego powołania, całkowite oddanie ludowi Bożemu.
Dziś, wiele lat po jego śmierci, wierni nadal dostrzegają jego świętość. Początkowo współbracia nie wiedzieli, że wierni nieustannie nawiedzali i modlili się przy jego grobie. Nawet po zamknięciu seminarium i wyjeździe franciszkanów z Andrelândii, wierni świeccy nadal podtrzymywali pamięć o nim.
Odkąd bracia powrócili do Andrelândii, w ostatnią niedzielę miesiąca odprawiają specjalną Mszę św., po której odbywa się procesja do jego grobu. Wierni z miasta i okolic coraz liczniej uczestniczą w tym wydarzeniu”.
W jednym z pomieszczeń w klasztorze w Andrelândii, gdzie mieszkał fr. Martin, przygotowano ekspozycję dla przybywających wiernych. Na wystawie znajdują się zwykłe przedmioty codziennego użytku: łóżko, szafka nocna, krzesło, umywalka, biała alba i wyblakły szary habit.
Po śmierci fr. Martina parafia „Nossa Senhora do Porto da Eterna Salvação” upamiętniła go tablicą z napisem w języku portugalskim:
Pokój i dobro!
Fr. Martin zawsze ofiarowywał tę modlitwę za swoich przyjaciół i ludzi, których spotykał.
Bóg mój i wszystko moje!
Ten okrzyk zawsze naturalnie wydobywał się z jego ust w podniosłym momencie po konsekracji, gdy z wiarą podnosił chleb i wino przeistoczone w Ciało i Krew Pańską.
Pokój i dobro tobie, fr. Martinie!
Uszczęśliwiony fr. Martinie, który, tak jak Maryja, uwierzyłeś,
odpoczywaj w pokoju!
Fr. Martinowi, który tak bardzo kochał lud Andrelândii i równie gorąco był kochany przez lud, wyrażamy nasz szacunek i naszą wiekuistą wdzięczność.
Parafia Nossa Senhora do Porto da Eterna Salvação
Fr. Domingos i parafianie
Tutaj można obejrzeć wideo z comiesięcznej uroczystości upamiętniającej fr. Martina:
https://1drv.ms/v/s!AiGFmpk0RqSDhbApaPEeDq_dixfmVw?e=hONuhA
Fr. Julian ZAMBANINI, wicepostulator
