22 czerwca 2025 r. wspólnota klasztoru św. Jakuba i rycerze Niepokalanej z Rzymu świętowały 90. urodziny fr. Angelo D’ONOFRI z prowincji włoskiej św. Franciszka z Asyżu (Włochy Środkowe).

Uroczystość przebiegała pod znakiem wspólnotowej modlitwy w kościele św. Jakuba, wypełnionym przyjaciółmi, krewnymi, współbraćmi zakonnymi i grupą Rycerstwa Niepokalanej „Ojca Luciano LELII”, której jubilat był asystentem duchowym przez pięćdziesiąt lat.
Podczas uroczystej Mszy św. gwardian fr. Renzo DEGNI złożył życzenia w imieniu obecnych, wyrażając bliskość wspólnoty, w której fr. Angelo spędził prawie całe swoje życie, i życząc mu wielu kolejnych lat przeżywanych w wierności, prostocie, ewangelicznym świadectwie oraz w zawsze oddanej i wiernej służbie.
W homilii jubilat podziękował obecnym, koncentrując swoją myśl na liturgicznym święcie Bożego Ciała i zachęcając wszystkich do umieszczenia Eucharystii w centrum swojego życia.
Na zakończenie Mszy św. gwardian odczytał telegram od papieża Leona XIV: „Wyrażam serdeczne gratulacje i gorące życzenia, dołączając moje uznanie dla długiego, wielkodusznego i wiernego świadectwa kapłańskiego życia i służby w Sekretariacie Stanu”.
Uroczystość zakończyła się na klasztornym tarasie posiłkiem przygotowanym przez kucharkę Margheritę TREPICHA i z udziałem licznej grupy rycerzy Niepokalanej wraz z prezesem Antonio DI PLACIDI, dyrektorem TV2000 Vincenzo MORGANTE, lekarką Filomeną D’AGROSA oraz kilkoma rodzinami uczestniczącymi w porannej Mszy św.
Fr. Angelo D’ONOFRI urodził się 23 czerwca 1935 r. w Ferentino (Lacjum), ale w urzędzie jego rodzice podali datę 27 czerwca. Po zdobyciu wykształcenia przyjął święcenia kapłańskie w dniu 9 lipca 1961 r., ukończył roczny kurs misjologii w „Propaganda Fide” i rozpoczął służbę w watykańskim Sekretariacie Stanu, pełniąc ją przez 56 lat (1962-2018).
Życie spędził między Watykanem a klasztorem św. Jakuba (gdzie również przez kilka lat odbywał formację), zaś w wolnym czasie – między roślinami i kwiatami na dużym tarasie klasztornym, w cieniu romańskiej dzwonnicy z widokiem na Janiculum i kopułę bazyliki św. Piotra. Czuje głęboki związek z kwiatami i nierzadko można go spotkać rozmawiającego z nimi.
Przez 56 lat odgrywał dość delikatną rolę w archiwum Sekretariatu Stanu, będąc pracownikiem sekcji „korespondencji poufnej”, z której to funkcji wywiązywał się skrupulatnie jako wierny i odpowiedzialny kustosz cennego dziedzictwa. Spod jego rąk (przy małej pomocy komputera, a dużej pióra) wychodziły akta wszystkich pracowników Kurii Rzymskiej, jak też tysiące dokumentów, listów i dossier dykasterii watykańskich, nuncjatur apostolskich i diecezji na całym świecie.
W Sekretariacie Stanu zasiadał w różnych komisjach i był upoważniony do podpisywania pozwoleń na wjazd do Włoch dla księży i zakonników z całego świata. Był zawsze powściągliwym i cichym stróżem wielu tajemnic. W 2005 r., w wieku 70 lat, powinien był przejść na emeryturę, ale papież zatrzymał go na kolejne 13 lat.
Pełnił służbę kościelną dla sześciu papieży: Jana XXIII, Pawła VI, Jana Pawła I, Jana Pawła II, Benedykta XVI i papieża Franciszka, a także dla sześciu sekretarzy Stanu, kardynałów: CICOGNANI, VILLOT, CASAROLI, SODANO, BERTONE i PAROLIN.

Wspólnota klasztorna i rycerze Niepokalanej życzą mu długich lat życia.

Fr. Paolo FIASCONARO