11 listopada 2022 r. bracia studenci wyższego seminarium duchownego im. św. Maksymiliana z kustodii prowincjalnej Niepokalanego Poczęcia i bł. Bonawentury z Potenzy na Filipinach wzięli udział w dyskusji na temat Discepolato francescano, którą poprowadził fr. Massimiliano SEMBIRING.

W swoim wystąpieniu fr. SEMBIRING przypomniał, że „nasze ludzkie słabości mogą stać się miejscem spotkania z Chrystusem”. Mogą one stanowić dogodny moment do spotkania z Bożym przebaczeniem, wprowadzając nas na drogę wiodącą do naszego ostatecznego powołania – zbawienia. Intensywne doświadczenie Bożego miłosierdzia i przebaczenia czyni osobę zdolną odpowiedzieć w pokorze na wezwanie Chrystusa.
Prelegent uwypuklił cel formacji franciszkańskiej: nie chodzi o przyjęcie określonego systemu zachowań czy perspektywy doktrynalnej. Chodzi o to, aby myśleć, rozumować, oceniać i działać w sposób spójny z nauką Chrystusa. Jest to proces dostosowywania własnego stylu życia do naśladowania Chrystusa, który jest kamieniem węgielnym Discepolato francescano. Podkreślił też niektóre ważne wymiary formacji, jak formacja ludzka, apostolstwo, praca fizyczna, modlitwa osobista i rozeznanie.
Stwierdził, że dokument Discepolato francescano z 1983 r. służył jako dyrektorium formacji zakonnej i został przyjęty ad experimentum prawie 36 lat temu. Stąd też teraz z zadowoleniem oczekuje się na nowe wydanie tego dokumentu, który akcentuje niezastąpioną rolę Ducha Świętego w formacji zakonników. W ten sposób odkrywamy, że naszym prawdziwym wychowawcą, Tym, który nas wzywa i wskazuje kierunek, jest sam Bóg.
Na koniec wspomniał, że dla każdego brata studenta czymś niezbędnym jest mieć „towarzysza” (wychowawcę) na drodze powołania. Nie jest to reguła opcjonalna. Owocny proces formacyjny wymaga bowiem współpracy między wychowawcą a tym, który przemierza drogę formacyjną, i ma być odpowiedzią na wskazania i pouczenia Ducha Świętego.

Fr. Martin M. GABITO