W tym samym dniu, 6 marca 2021 r., wrócili do domu Ojca dwaj świadkowie „miłości” i „słowa”: fr. Giorgio ABRAM, niestrudzony „apostoł trędowatych” w Ghanie, w Wietnamie i na całym świecie, oraz fr. Gianfranco GRIECO, który ze środków komunikacji społecznej uczynił pewien styl życia podczas 37 lat pracy w L’Osservatore Romano i jako wysłannik w ramach 274. podróży apostolskich papieża Jana Pawła II.
Fr. Giorgio ABRAM urodził się 4 lutego 1944 r. w Ronzone (Włochy). Studia ukończył w Camposampiero. Śluby wieczyste złożył 4 października 1965 r., a święcenia kapłańskie otrzymał 21 marca 1970 r. w Padwie. Pierwsze lata kapłaństwa spędził w Padwie i Rzymie. W 1977 r. wyjechał jako misjonarz do Ghany, gdzie przez 44 lata oddawał się intensywnej działalności duszpasterskiej w różnych wspólnotach kustodii prowincjalnej św. Antoniego z Padwy, należącej do prowincji włoskiej św. Antoniego z Padwy (Włochy Północne).
Jego szczególnym apostolatem była służba na rzecz osób chorych na trąd. W tę dziedzinę włożył całą swoją energię, stając się prawdziwym pionierem w zwalczaniu tej poważnej choroby w Ghanie. W ramach swoich programów badawczych i studyjnych współpracował z wieloma światowymi stowarzyszeniami, proponując skuteczne i innowacyjne metody oraz wkład operacyjny. Wystarczy pomyśleć, że w latach 80. w Ghanie było 50 tys. chorych na trąd, a w 2019 r. zaledwie 500.
Współpracował ze Światową Organizacją Zdrowia, zyskując uznanie rządu Ghany i prestiżowych organizacji pozarządowych. W 2005 r. Zakon zlecił mu nadzór i reorganizację naszego leprozorium w Văn Môn w Wietnamie, gdzie początkowo przebywało 800 chorych na trąd, a obecnie prawie o połowę mniej.
Niestety, gdy po pogrzebie swojego brata, fr. Giuliano, wrócił z Włoch do Ghany, podczas kwarantanny zaraził się wirusem Covid-19. Z tego powodu trafił na oddział intensywnej terapii i zmarł w wyniku zatrzymania akcji serca.
Fr. Gianfranco GRIECO urodził się 7 maja 1943 r. w Barile we Włoszech. Uczył się w seminariach w Ravello, Nocera Inferiore i Portici. Po odbyciu nowicjatu w Asyżu studiował filozofię i teologię w Seraphicum w Rzymie. 4 października 1965 r. złożył śluby wieczyste, a 21 grudnia 1967 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1968 r. został wysłany na studia na uniwersytecie we Fryburgu w Szwajcarii, gdzie uzyskał doktorat z teologii i dyplom z dziennikarstwa.
W 1970 r. został zatrudniony najpierw jako redaktor, a później jako kierownik biura L’Osservatore Romano. Od 1978 r. był specjalnym wysłannikiem podczas podróży apostolskich papieża Jana Pawła II we Włoszech i na świecie. Od 1975 r. był kapelanem w więzieniu „Regina Coeli” i przez 50 lat współpracownikiem parafii św. Doroty w Rzymie. Opracował liczne pozycje biograficzne dotyczące św. Pawła VI, św. Jana Pawła II i św. Maksymiliana M. Kolbego. Współpracował z wieloma czasopismami zakonnymi i kościelnymi, jak San Francesco Patrono d’Italia (Św. Franciszek – Patron Włoch) czy Il Missionario Francescano (Misjonarz Franciszkański).
W 2007 r. został mianowany kierownikiem biura w Papieskiej Radzie ds. Rodziny, organizując dwa światowe spotkania rodzin w Mediolanie (Włochy) i Filadelfii (USA). W wieku 70 lat zakończył służbę w Watykanie i kontynuował współpracę jako wikariusz parafii św. Doroty. W listopadzie 2020 r. zdiagnozowano u niego nieuleczalną chorobę, którą zaakceptował i odchodził z tego świata wzywając wstawiennictwa św. Jana Pawła II i św. Maksymiliana Kolbego. Pogrzeb odbył się 10 marca w naszym kościele świętych Piotra i Pawła w dzielnicy EUR w Rzymie. Mszy św. przewodniczył abp Piero MARINI, a wśród obecnych byli: jałmużnik papieski kard. Konrad KRAJEWSKI, 5 biskupów, minister prowincjalny prowincji włoskiej św. Franciszka z Asyżu (Włochy Środkowe) fr. Franco BUONAMANO, minister prowincjalny prowincji serafickiego ojca św. Franciszka we Włoszech (Neapol) fr. Cosimo ANTONINO, 40 kapłanów i zakonników, rodzina oraz liczni przyjaciele i dziennikarze.
Fr. Paolo FIASCONARO, dyrektor Franciszkańskiego Centrum Misyjnego FIMP
