W dniu 17 września 2021 r., w całkowicie odnowionym miejscu, został zainaugurowany nowy rok formacyjny w międzynarodowej wspólnocie św. Antoniego przy Termach Karakalli w Rzymie, znanej bardziej jako „Vigna antoniana”.

Zaledwie kilka dni wcześniej kuria generalna Zakonu (zleceniodawca) wraz z kierownictwem robót (architekt Fabrizio BELOCCHI) ogłosiła zakończenie prac, w ramach których wykonawca (FEA srl) odnowił ściany zewnętrzne całego klasztoru, wzmocnił ornamenty i gzymsy, oczyścił rynny i rury spustowe, poprawił oświetlenie przyległego terenu; wszystko to zostało zrealizowane z wykorzystaniem państwowej ulgi podatkowej „Bonus Facciate”. Wieczór, podczas którego rodzina franciszkańska wspomina stygmaty św. Franciszka z Asyżu, był dobrą okazją do zaprezentowania wyników tej intensywnej i ciężkiej pracy wykonanej w sezonie letnim, bez zakłócania nauki, będącej głównym zajęciem mieszkańców klasztoru. W uroczystości, która zarazem upamiętniała św. Roberta BELLARMINO, patrona miejscowego gwardiana fr. Roberta LEŻOHUPSKIEGO, wzięli udział bracia z pozostałych czterech rzymskich domów generalskich, rektor pobliskiego kolegium norbertanów oraz inni przyjaciele domu, zarówno duchowni, jak i świeccy. Przygotowaniem posiłku – w pełnym poszanowaniu przepisów antykowidowych – zajął się rzymski kucharz Cesare oraz wspólnota hinduskich zakonnic ze zgromadzenia służebnic ubogich (Dinasevanasabha), które już od dwóch lat posługują w naszym klasztorze (od 5 września 2020 r.). Z kolei bracia zajęli się uporządkowaniem terenu na zewnątrz i tradycyjnym grillem.
W tym roku w skład wspólnoty wchodzi 20 braci profesów wieczystych (średnia wieku 41 lat) z 12 krajów (Brazylia, Korea, Ghana, Indie, Anglia, Włochy, Kenia, Meksyk, Polska, USA, Wenezuela, Zambia). Jak każda wspólnota Zakonu, tak i nasza charakteryzuje się dążeniem ku Bogu, ku pogłębianiu życia braterskiego i ku realizowaniu powierzonej misji. W pierwszym przypadku bracia wybrali modlitwę jako swój osobisty i wspólnotowy priorytet, aktywnie uczestnicząc w codziennej celebracji eucharystycznej, liturgii godzin, rozmyślaniu, adoracji eucharystycznej (w czwartki) oraz biorąc udział w comiesięcznych dniach skupienia i kapitułach duchowych. Jeśli chodzi o życie braterskie, współbracia starają się popierać międzykulturowość, organizując od czasu do czasu spotkania w celu przybliżenia tradycji własnego kraju (zwłaszcza kulinarnych), dbając o dom i świętując ważne rocznice czy osiągnięcia w nauce. Odnośnie do misji, to obok studiów każdy ma świadomość dobrego wykorzystania możliwości formacyjnych, jakie stwarza kontekst Rzymu jako stolicy i serca Zakonu i Kościoła. Ponadto każdy brat angażuje się w pracę duszpasterską na rzecz Kościoła lokalnego, a tym samym troszczy się o pełnienie własnej posługi kapłańskiej.
Po zaplanowaniu nowego roku na kapitule klasztornej w dniu 24 września, właściwy i ważny impuls do podjęcia zobowiązań i zajęć w latach 2021-2022 popłynął na rekolekcjach, które z reguły wspólnota przeżywa w tygodniu poprzedzającym uroczystość serafickiego ojca św. Franciszka. Tegoroczne rekolekcje odbyły się w klasztorze św. Wawrzyńca w Piglio, w prowincji włoskiej św. Franciszka z Asyżu (Włochy Środkowe). Rekolekcjonistą był ks. Marco PANERO, salezjanin, wykładowca filozofii moralnej na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim. W rozważaniach skupił się na znaczeniu cnót teologalnych dla pogłębienia i ponownego odkrycia piękna powołania do życia konsekrowanego. Cisza i zdrowe powietrze, gościnność braci i wyjątkowość tradycyjnej kuchni, ale przede wszystkim duchowość miejsca, naznaczona obecnością bł. Andrea CONTI i czcigodnego sługi Bożego Quirico PIGNALBERI, przyczyniły się do owocnego przeżycia tego czasu łaski.
Zanim zakończę, chciałbym w imieniu gwardiana klasztoru i całej wspólnoty braci wspomnieć, że w następnym artykule szerzej poinformujemy o programie odnowy domu.

Fr. Simone SCHIAVONE