Dwa dni, 15 i 17 listopada 2022 r., były poświęcone dorocznej formacji ustawicznej dla braci z prowincji św. Józefa Oblubieńca NMP w Rumunii.

Dopisała frekwencja współbraci, którzy zebrali się w klasztorze w Roman. Prelegentką była psycholog Marina VENCESLAI, która przybyła z pięknej Umbrii św. Franciszka i mówiła na temat braterstwa. Każdy dzień był bardzo intensywny i bogaty w treści, dyskusje w grupach, wymianę opinii i poglądów, ale także w doniosłe chwile przeżywania modlitwy i braterstwa. Liturgię i modlitwę przygotował wikariusz prowincji fr. Ionel-Emilian DUMEA.
Przesłanie tych dni można streścić w głębokim pragnieniu zintegrowania nowych odkryć psychologii i neuronauki z antropologią chrześcijańską. Prelegentka wykazała się wobec uczestników dużą wiedzą i znajomością braterstwa. Jej ogromne doświadczenie w psychologicznym towarzyszeniu różnym zakonnikom było cennym źródłem konkretnych przykładów, które pomagały śledzić i lepiej zrozumieć całość wywodu.
Braterstwo zakonne zostało zdefiniowane jako harmonia między ludźmi, którzy nie są braćmi, ale żyją razem z głębokim uczuciem przywiązania i wzajemnej miłości. Mówczyni, stawiając precyzyjne pytania dotyczące trudności w relacjach, zachęciła braci do przeanalizowania sposobu, w jaki budują braterstwo. Trafnie wskazała na niebezpieczeństwo stereotypowego wyobrażenia o zakonniku, którego ma się obok siebie. Aby móc prawdziwie tworzyć braterstwo, trzeba porzucić uprzedzenia i zrobić miejsce dla drugiego człowieka. Konieczne jest wyjście poza siebie, aby wejść w drugiego poprzez proces empatii. Jest to jeden z zasadniczych wymiarów budowania braterstwa.
Kolejnym bardzo ważnym krokiem jest umiejętność zaakceptowania siebie i innych jako stworzenia, a więc zdolność zaakceptowania ciała, umysłu i duszy. Człowiek ma wiele potrzeb, które stara się zaspokoić w spotkaniu z drugim człowiekiem. Musimy rozwijać umiejętności, które pomogą nam tolerować innych jako różniących się od nas. Bez tej dialektyki drugi nie istnieje, jak tylko w egoistycznym poszukiwaniu samopotwierdzenia.
Aby wzrastać w braterstwie, należy brać odpowiedzialność za stawanie się dorosłymi, unikać zależności i jej dynamiki nieodpowiedzialności. Trzeba żyć relacją równoważności, jak między dorosłymi, i robić miejsce dla drugiego, tolerując napięcie spotkania z różniącym się ode mnie.
Po omówieniu tematu bracia zebrali się w grupach. Wspólne podsumowanie dyskusji odbyło się przed drugim wystąpieniem prelegentki, która, wychodząc właśnie od przedstawionych zestawień, podała inne cenne wskazania.
Dziękujemy Panu za dar braterstwa; prelegentce za przystępny sposób przekazania swojej wiedzy i swojego doświadczenia; braciom za odpowiedzialne uczestnictwo i dzielenie się swoimi przeżyciami.

Fr. Lucian HORLESCU