Co zamierzasz robić na Grenlandii? Czy tam też mieszkają ludzie? Taka była pierwsza reakcja niektórych osób, które usłyszały o mojej braterskiej wizycie na Grenlandii w dniach 14-23 sierpnia 2024 r.
Na tej największej na świecie wyspie żyją nie tylko ludzie, około 56 tys., ale istnieje także kilka małych społeczności katolickich, z których zdecydowana większość to Filipińczycy. Największa wspólnota katolicka znajduje się w stolicy Nuuk, około 200 wiernych, którzy gromadzą się w każdą niedzielę w parafii Chrystusa Króla. Nasi współbracia są odpowiedzialni za tę jednostkę parafialną.
Jeden z zakonników z Kopenhagi, fr. Tomaž MAJCEN, został mianowany proboszczem parafii w Nuuk latem 2023 r. Przyjeżdża kilka razy w roku, ale najpiękniejsze jest to, że wraz z kilkoma kapłanami z Danii zapewnia sprawowanie Eucharystii dla wiernych w każdą niedzielę.
Podczas wizyty braterskiej doświadczyłem z pierwszej ręki radości wspólnoty katolickiej z dostępu do sakramentów i cotygodniowej celebracji eucharystycznej. W niedzielę 18 sierpnia wspólnie świętowaliśmy uroczystość Wniebowzięcia NMP, a potem nastąpiło wspólnotowe spotkanie. Na wyspie jest kilka innych małych grup katolickich nie mających własnego kościoła. Od czasu do czasu kapłan odwiedza małą trzódkę w mieście Ilulissat, dwie godziny lotu na północ od Nuuk. Przy tej okazji wierni gromadzą się w swoich domach, doznając w ten sposób przeżyć podobnych do tych, jakie mieli pierwsi chrześcijanie. Te małe wspólnoty katolickie mają długą tradycję, ponieważ Ewangelia dotarła na wyspę już w średniowieczu, po czym w 1126 r. utworzono diecezję w Garðar. Dziś, po wielu dziejowych przejściach, terytorium Grenlandii należy do diecezji kopenhaskiej.
Nasz Zakon odkrywa zatem nowe i niezwykłe miejsca ewangelizacji i kto by pomyślał, że nasi bracia mogą modlić się, parafrazując powiedzenie św. Franciszka Ksawerego: „Panie, poślij mnie gdziekolwiek zechcesz, może nawet na Grenlandię!”
Fr. Igor SALMIČ
