W niedzielę 16 grudnia 2018 roku wspólnota franciszkańska w Castrovillari, klasztorze Kustodii prowincjalnej świętych Daniela i Towarzyszy Męczenników we Włoszech (Kalabria), wspominała fr. Filippo GELUALDI w 400 lat od jego śmierci.

Zakonnicy uczestniczyli w Eucharystii, której przewodniczył biskup Cassano all’Jonio J.Eksc. Francesco SAVINO. Liturgię rozpoczęło przypomnienie najważniejszych etapów życia i działalności fr. Filippo z zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.
Urodził się w Castrovillari 23 lutego 1550 roku. Do zakonu wstąpił w swoim rodzinnym mieście. Po nowicjacie kontynuował formację w Rzymie, Padwie i Treviso. W 1573 roku w Padwie został wyświęcony na kapłana. Poświęcił się nauczaniu w różnych ośrodkach zakonu oraz działalności kaznodziejskiej. W 1591 roku został wybrany ministrem prowincjalnym Kalabrii. Okazał się doskonałym zarządcą, podzielał ideały reformy, surowej duchowości i skromności życia.
W 1593 roku zostaje ministrem generalnym zakonu. W porozumieniu z papieżem Klemensem VIII dokonuje reformy zakonu, rozpoczynając od formacji początkowej, duchowej, teologicznej i pobożnościowej. Zniósł derogacje w praktykowaniu życia wspólnotowego i w zachowaniu ubóstwa, chroniąc w ten sposób rodzinę konwentualną od kolejnych podziałów.
15 kwietnia 1602 roku, pod koniec posługi generała (trwającej 3 kadencje), został wyniesiony do godności biskupiej. Powierzona mu została diecezja Cariati i Cerezia, jedna z najuboższych w Kalabrii. Objął ją z iście franciszkańskim ubóstwem i przy słabym stanie zdrowia. Nauczał doktryny chrześcijańskiej i osobiście posługiwał w sakramencie spowiedzi. Ustanowił bractwa świeckie, poświęcił się misjom ludowym i stworzył szpitale dla ubogich.
Zmarł 12 grudnia 1618 roku w Cariati (Cosenza, Włochy) w opinii świętości. Został pochowany w katedrze w prostym grobie. Bardzo szybko przylgnęło do niego określenie „błogosławiony”. Niestety, podczas XVII-wiecznych prac restauracyjnych w kościele katedralnym bezpowrotnie zniszczono ślady jego grobu. W ten sposób przyczyniono się do puszczenia w niepamięć postaci jednego z najbardziej interesujących przedstawicieli reformy katolicko-trydenckiej historii zakonów.

Z sekretariatu kustodii