W sobotę 19 marca 2022 r., po zakończeniu pierwszej części kapituły zwyczajnej (14-18 marca), bracia z kustodii prowincjalnej Bliskiego Wschodu i Ziemi Świętej, posługujący w Libanie i Turcji, wzięli udział w konsekracji ołtarza i poświęceniu nowego kościoła parafialnego pw. św. Franciszka z Asyżu w Zahlé w Libanie.

Uroczystej koncelebrze eucharystycznej i obrzędowi konsekracji ołtarza przewodniczył bp César ESSAYAN OFMConv, wikariusz apostolski dla wiernych obrządku łacińskiego w Libanie. To właśnie on rozpoczął budowę kościoła w 2013 r., gdy był kustoszem prowincjalnym. Mszę św. koncelebrowali nuncjusz apostolski abp Joseph SPITERI oraz wszyscy współbracia przybyli do Libanu na kapitułę kustodialną, która zakończyła się poprzedniego dnia. Wśród nich byli minister generalny fr. Carlos TROVARELLI, asystent generalny FIMP fr. Giovanni VOLTAN, minister prowincjalny prowincji św. Józefa Oblubieńca NMP w Rumunii fr. Damian PĂTRAŞCU oraz ponownie wybrany kustosz prowincjalny fr. Anton BULAI.
W ceremonii uczestniczyli przedstawiciele miejscowych Kościołów wschodnich, w tym biskup greckiego Kościoła prawosławnego Antonios AL SOURI, o. Joseph TOPALIAN z Kościoła ormiańskokatolickiego i o. Maroun GHANTOUS z Kościoła maronickiego.
Swoim żywym zaangażowaniem wierni nawiedzający parafię i wspólnotę klasztorną uczynili tę uroczystość jeszcze bardziej piękną i podniosłą. W animacji liturgii pomagał Franciszkański Zakon Świeckich, który bracia prowadzą od czasu, gdy w 2010 r. utworzyli wspólnotę franciszkańską w tym mieście. Z kolei Młodzież Franciszkańska podjęła się służby ołtarza. Niewielki chór trzygłosowy, prowadzony przez nauczyciela muzyki, który uczęszcza do naszego kościoła, śpiewał a cappella w języku arabskim i łacińskim po mistrzowsku, ubogacając celebrację jakby odrobiną łaski. Wśród licznie zgromadzonych wiernych byli różni dobroczyńcy, którzy wspierali budowę kościoła: jedni pomagali finansowo, a inni służyli swoją fachową wiedzą (architekt i inżynier).
Koordynatorem uroczystości i składającym podziękowanie na zakończenie Mszy św. był obecny proboszcz fr. Elias MARSWANIAN, Libańczyk z Bejrutu, który w 2016 r. ukończył studia w Rzymie, a następnie został przeniesiony do wspólnoty w Zahlé. Pod jego kierownictwem, wespół z małą wspólnotą z Zahlé, prace nad kościołem zostały ukończone w 2020 r. Pozostało jeszcze tylko przypieczętowanie całości: konsekracja ołtarza i poświęcenie nowej świątyni. Na to radosne wydarzenie wyczekiwano aż do momentu, gdy przeminie „nawałnica” pandemii. Należy zaznaczyć, że oprócz bp. Césara ESSAYAN i fr. Eliasa MARSWANIAN, prace przy kościele nadzorował również abp Dominique MATTHIEU OFMConv, obecny arcybiskup Teheranu-Ispahanu, który w latach 2016-2018 przebywał we wspólnocie w Zahlé.
Po liturgii fr. Iosif PETRILA, gwardian klasztoru w Zahlé, zaprosił wszystkich obecnych do sąsiadującego z kościołem pomieszczenia na poczęstunek, a potem do znajdującej się pod kościołem dużej sali na braterski obiad.
W czasie końcowych pożegnań i wyjazdów, około godz. 15, ze szpitala św. Józefa w Bejrucie nadeszła wiadomość, że 99-letni fr. Massimiliano (Antonio Luigi) CHILIN, „patriarcha” franciszkanów w Libanie, dotarł do kresu swojej ziemskiej pielgrzymki. Tego dnia rano, po otrzymaniu informacji ze szpitala, że nadchodzi jego godzina, odwiedzili go i udzielili sakramentu namaszczenia chorych bp César ESSAYAN oraz fr. Felician TAMAŞ i fr. Roger KOUYOUMDJI, odpowiednio gwardian i proboszcz z Sin-El-Fil.
Fr. Massimiliano był poniekąd ponownym założycielem wspólnoty franciszkańskiej w Libanie, dokąd przybył w 1966 r. z ówczesnej prowincji padewskiej. Uznaje się go też za jednego z założycieli pierwszej parafii franciszkańskiej, której bardzo pragnął nadać imię św. Antoniego z Padwy w Sin-El-Fil. Niezwykle spodobała się mu także nowa placówka franciszkanów w Zahlé, którą postrzegał jako znak nadziei dla przyszłości Zakonu w Libanie. W tym klasztorze szczególnie był przywiązany do groty Matki Bożej, zbudowanej obok kościoła. W pobliżu groty przyciągała go figura św. Maksymiliana M. Kolbego, świętego, którego imię otrzymał w dniu swojej profesji czasowej. Maryja Niepokalana, św. Franciszek, św. Antoni i św. Maksymilian byli nie tylko przedmiotem jego intensywnej pobożności, ale także świętymi, którzy stanowili punkt odniesienia na drodze jego powołania i posługiwania, naznaczonej wielką miłością do naszej rodziny franciszkańskiej. Był zakonnikiem całkowicie misyjnym, radośnie wiernym aż do końca (por. przemówienie ministra generalnego podczas Mszy św. pogrzebowej).
Pogrążeni w smutku z powodu odejścia fr. Massimiliano, ale umocnieni jego wspaniałym świadectwem życia, zakonnicy z kustodii mogli być świadkami dwóch narodzin w jednym dniu: narodzin nowego kościoła i narodzin współbrata dla nieba. Nasi bracia zauważyli jeszcze więcej znaczących zbiegów okoliczności: fr. Massimiliano wyruszył do nieba w uroczystość św. Józefa, który wraz z Niepokalaną jest patronem Zakonu (w szpitalu św. Józefa w Bejrucie); w ważnym dniu konsekracji ołtarza i poświęcenia nowego kościoła w Zahlé; dokładnie wtedy, gdy ze względu na kapitułę i uroczystą celebrację w Zahlé cała kustodia była obecna w „jego” Libanie, zgromadzona wokół ministra generalnego. Wydaje się, że nie mogło być lepszego dnia, aby ten „cedr Libanu”, fr. Massimiliano, wypowiedział swoje Nunc dimittis, ponieważ jego „oczy ujrzały” owoc małego kiełka zasadzonego z wytrwałą nadzieją na Wschodzie.
Nazajutrz, w niedzielę 20 marca, dziękczynienie Panu Bogu za fr. Massimiliano i ostatnie pożegnanie w jego kościele św. Antoniego w Sin El Fil – pożegnanie ze swoimi braćmi (w tym ze swoim pierwszym uczniem i przyjacielem fr. Jalil HADAYA), ze swoim ministrem generalnym, ze swoim biskupem Césarem ESSAYAN, ze swoim ludem – stało się wielkim, chóralnym i wdzięcznym Magnificat. Na chwałę Boga i Jego dobrego i wiernego sługi!

Fr. Andrew HOCHSTEDLER

Fr. Massimiliano (Antonio Luigi) CHILIN, CURRICULUM VITAE >>>