„Jest nas tu mało, jak w wieczerniku…” – to pierwsze słowa homilii abp. Alfonso CORTÉS CONTRERAS, ordynariusza archidiecezji León w Meksyku, skierowane podczas święceń diakonatu fr. Gonzalo GONZÁLEZ NAVARRO i fr. Carlos CATZIN JUÁREZ oraz święceń prezbiteratu fr. Julio RODRÍGUEZ PÉREZ, fr. Cristian Ubaldo MARTÍNEZ CASTRO i fr. Juan ZÚÑIGA LÓPEZ. Uroczystość odbyła się 14 lipca 2021 r. w kościele rektoralnym Najświętszego Serca Jezusowego w León.
Zacytowane słowa nawiązują do sytuacji pandemicznej, która od ponad roku trwa na całym świecie. Były to święcenia „w maseczkach”. Jednak mimo niewielkiej liczby wiernych, liturgia była bardzo wzruszająca. Była to pierwsza i być może ostatnia taka uroczystość w tym kościele. Wierni z osady „Los Pinos”, gdzie znajduje się kościół, z bliska przyglądali się formacji współbraci, ponieważ jest to również siedziba postnowicjackiego domu formacyjnego dla studentów filozofii. Chociaż miejscowa wspólnota kościelna chciała wyrazić swoją przyjaźń i przywiązanie do braci, wierni zostali wcześniej poinformowani, że liczba osób będzie ograniczona i udostępnili miejsca rodzinom kandydatów do święceń. Niemniej jednak niektórzy mogli być obecni na Mszy św.
Zawsze zastanawiające są czytania mszalne i modlitwy obrzędu święceń, w których wyrażany jest wielki dar i odpowiedzialność spoczywająca na przyjmujących sakrament. Dla wielu obecnych kapłanów był to również moment refleksji i odnowy w duchu służby ludowi Bożemu. Każdy etap obrzędu był przeżywany ze wzruszeniem i radością.
Na zakończenie liturgii brak tradycyjnego ucałowania rąk nowych kapłanów wzbudził poczucie niepełnej uroczystości, ale wszyscy zrozumieli powody tej decyzji.
Po ceremonii w kościele nastąpiła dalsza część świętowania w seminarium św. Józefa z Kupertynu, gdzie na różne sposoby wyrażano radość.
Módlmy się do Boga, aby udzielił daru wytrwałości i wierności nowo wyświęconym diakonom i kapłanom, których dał Kościołowi i Zakonowi.
Fr. Jorge HERNANDEZ DE LUNA
