17 października 2023 r. w Instytucie Psychologii Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie fr. Thomas BOURQUEROD z kustodii prowincjalnej św. Bonawentury we Francji i Belgii obronił swoją pracę doktorską.
Rozprawa nosi tytuł: Między afektywnością a duchowością – wyzwanie integracji w modelu relacyjnym Stevena Sandage. Komisja egzaminacyjna składała się z następujących profesorów: Vittorio CONTI – moderator, Katharina Anna FUCHS – cenzor, María Rosaura GONZÁLEZ CASAS – przewodnicząca. W akcie akademickim wzięło również udział kilku współbraci z Brescii i Rzymu.
Obrona pracy została poprzedzona chwilą modlitwy, którą zaproponował kandydat. W prezentacji podsumował on niektóre istotne elementy swoich badań. Dysertacja opiera się na osobistych refleksjach wywołanych życiem we własnej wspólnocie zakonnej. W szczególności istnieje świadomość, że życie we wspólnocie oznacza możliwość narażenia się na własną słabość, a także na słabość innych. Uwidacznia to fakt, że każda relacja, nawet relacja z Bogiem, wiąże się z pewnym poziomem wyzwania. Zgodnie z tezą przyjętą w badaniu, dotyczy to zwłaszcza możliwości szczerego dzielenia się swoimi uczuciami, myślami i potrzebami, bez obawy przed osądzeniem lub odrzuceniem, w celu wzrastania w komunii z Bogiem i innymi.
Co więcej, praca wpisuje się w kontekst dyskusji nad zagadnieniem integracji afektywności i duchowości, nawiązując do refleksji prof. Luigi RULLA, który przyznaje, że „współczesny człowiek, także chrześcijanin, żyje w świecie pełnym rozłamów i podziałów: między wiarą a rozumem, między filozofią a teologią, między kulturą a religią, między nauką a filozofią”.
Opierając się na tych założeniach, w badaniach empirycznych zbadano wpływ afektywności na postrzeganie własnej relacji z Bogiem oraz rolę samozróżnicowania w tej relacji. Wyniki pokazały, że wzajemne oddziaływanie między afektywnością a relacjami interpersonalnymi może być kluczowym czynnikiem w doświadczaniu Boga przez daną osobę. W tym sensie sugeruje to, że relacje interpersonalne mogą odgrywać znaczącą rolę w kształtowaniu postrzegania siebie i relacji z Bogiem, mogą sprzyjać lub utrudniać indywidualną drogę integracyjną.
Badania te otwierają drzwi do wielu konkretnych implikacji dla wspólnot zakonnych, formacji osób konsekrowanych, zagadnienia dojrzałości afektywnej i ogólnie praktyki towarzyszenia. Na przykład proponują dostarczenie praktycznych narzędzi do integracji własnych emocji w relacji z Bogiem, zachęcając do samoświadomości i eksploracji własnego doświadczenia jako integralnej części wzrostu w życiu duchowym.
Akt akademicki zakończył się słowami podziękowań, które nowy doktor skierował do wszystkich obecnych.
Fr. Thomas BOURQUEROD
