Wciąż rozbrzmiewa w naszych sercach to, co Pan dał nam w osobie i w posłudze papieża Franciszka, którego kilkanaście dni temu odprowadzaliśmy na miejsce ostatniego spoczynku. Ale w duchu wiary, wznosząc się ponad wszelkie ludzkie spekulacje, jako Kościół zanosiliśmy naszą modlitwę do Najwyższego, prosząc o łaskę takiego ojca, który będzie nas prowadził w Jego imię. I po raz kolejny możemy zaświadczyć, że Bóg jest wierny i kocha swój lud!
Jestem więcej niż pewien, że zebrane z tak wielką odpowiedzialnością konklawe pozostawiło przestrzeń dla Ducha Świętego, który w swojej odwiecznej wierności po raz kolejny przyszedł z pomocą w ich rozeznaniu.
Niezwykle jasne jest to, co na samym początku Reguły zatwierdzonej św. Franciszek z Asyżu napisał do siebie samego i do nas wszystkich: „Brat Franciszek przyrzeka posłuszeństwo i uszanowanie papieżowi Honoriuszowi i jego prawnym następcom, i Kościołowi Rzymskiemu…” (2 Reg I, 2). Oto, najdroższy papieżu Leonie XIV, z duchowym uniesieniem oraz ze wzruszeniem i ufnością dzieci dziękujemy Bogu za Jego miłość do nas i za twoje fiat. Stałeś jeszcze na słynnym balkonie bazyliki św. Piotra, gdy wraz z całym światem poczuliśmy cię już jako tego ojca, którego potrzebujemy i któremu chcemy być posłuszni.
Niewiele dni dzieli nasz Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych od rozpoczęcia kapituły generalnej zwyczajnej. Już teraz pragniemy uczynić naszym własnym twoje pierwsze wezwanie: przyjąć pokój Zmartwychwstałego do naszych serc i ofiarować go światu; przyjąć siebie nawzajem i pozostać zjednoczonymi między sobą i w Nim.
Niech Najwyższy towarzyszy ci i wspiera cię w postanowieniu przepowiadania światu Dobrej Nowiny o Zmartwychwstałym, Nowym Człowieku, Nowym stworzeniu zapoczątkowanym przez Niego, w którym możemy żyć w harmonii i pokoju wraz ze wszystkimi stworzeniami.
Niech Duch Święty towarzyszy ci w głoszeniu, wraz ze św. Augustynem, że „w jednym Chrystusie jesteśmy jedno”[1].
Fr. Carlos A. TROVARELLI, minister generalny
[1]*In Illo, uno unum – motto biskupie Roberta Francisa PREVOSTA, papieża Leona XIV, zaczerpnięte z dzieła św. Augustyna Objaśnienia do Psalmu 127.
