Z ran nowe życie.
Z udziałem licznej reprezentacji rodziny franciszkańskiej odbyła się w piątek 5 stycznia 2024 r. na górze Alwerni we Włoszech uroczystość otwarcia obchodów osiemsetnej rocznicy otrzymania stygmatów przez św. Franciszka (1224-2024).
Obecni byli wszyscy ministrowie generalni: fr. Carlos TROVARELLI OFMConv, fr. Massimo FUSARELLI OFM, fr. Roberto GENUIN OFMCap, fr. Amando TRUJILLO CANO TOR, Tibor KAUSER FZŚ oraz s. Frances Marie DUNCAN, przewodnicząca międzynarodowej konferencji franciszkańskiej braci i sióstr Trzeciego Zakonu Regularnego. Wiele osób mogło śledzić to wydarzenie, oglądając transmisję na żywo na stronie centenarifrancescani.org.
W pamięci kronikarza utkwiły niektóre momenty tego dnia. Najpierw niskie chmury, które od rana spowijały górę, gdzie znajduje się sanktuarium położone na „surowej skale” (por. Dante): to zachęta, aby wejść na chwilę w szczególną relację między Franciszkiem a Jezusem w okresie Wielkiego Postu 1224 r., czego kulminacją był dar stygmatów otrzymanych 17 września. Jest to zarazem zachęta, aby stanąć w kaplicy conformitas, blisko tej skały, która widziała tak wiele ognia rozpalonego męką; skały z wyrytym napisem: Signasti, Domine, HIC, servum tuum Franciscum. Miała miejsce dość długa celebracja liturgiczna nosząca tytuł Z ran nowe życie, składająca się z trzech części: w drugiej części nastąpiła procesja do kaplicy stygmatów i otwarcie drzwi świętych przez bp. Andrea MIGLIAVACCA, ordynariusza diecezji Arezzo-Cortona-Sansepolcro. Z ran: tych fizycznych i wewnętrznych, z którymi Franciszek wstępował na Alwernię tamtego lata, dwa lata przed swoją śmiercią; tych, które dał mu Pan, upodabniając go do Niego (odciskając radość i ból w jego ciele i jego sercu); tych naszych czasów (wojny, kryzys ekologiczny, nasilające się nacjonalizmy…); tych, które każdy nosi w sobie. Jedynie powierzając te rany większej Miłości, można otrzymać życie. Nowe życie.
Na koniec wszyscy obecni otrzymali kopię „chartula”, cennej pamiątki po Franciszku i jego pobycie na Alwerni: podobnie jak brat Leon, jesteśmy pobłogosławieni przez Franciszka (Benedicat tibi Dominus et custodiat te); mamy jego Uwielbienie Boga najwyższego, aby żyć życiem wiodącym do uwielbienia i służby „z wielką pokorą”.
Na uroczystości była obecna delegacja z klasztoru świętych Dwunastu Apostołów w Rzymie, z kustodii asyskiej, w tym nowicjusze, gwardian z Florencji, miasta, które ma szczególną więź historyczną i przywiązanie do sanktuarium na Alwerni.
Na uwagę zasługuje również „reszta” dnia: wielkoduszne przyjęcie przez wspólnotę z Alwerni, spotkanie z wieloma członkami rodziny franciszkańskiej, wspólne przygotowanie – jako rodzina franciszkańska (z jej różnymi komitetami) – niektórych wydarzeń na 2024 r. Już teraz jest to dobry owoc osiemsetlecia. W kolejnych latach odbędą się dwa ostatnie etapy osiemsetlecia: Pieśń słoneczna (2025 r.) i śmierć serafickiego ojca (2026 r.). Z pewnością będą to okazje do wzrastania jako rodzina, do zgłębiania i upowszechniania dziedzictwa św. Franciszka.
Fr. Giovanni VOLTAN
