Latem 2021 r. franciszkanie w Ponferrada (Hiszpania) przeżywali Rok Święty Compostelański.
Skromny wkład, jaki w perspektywie otwarcia Roku Świętego Compostelańskiego 2010 bracia mniejsi konwentualni zaczęli planować w 2007 r., napomnieni powtarzającą się krytyką braku „współświadków wiary” na pielgrzymim szlaku do Santiago, miał kilka etapów, aż do ostatniego, gdy z powodu pandemii zmniejszyła się liczba pielgrzymów, a także liczba braci w realizacji projektu międzyprowincjalnego.
Pionierami byli współbracia z Niemiec, Padwy i Hiszpanii, ale na przestrzeni lat udział brało wielu innych braci z całego Zakonu. Obecnie misja jest skonsolidowana: określono, co ma być zaoferowane, jaki ma być styl misjonarski, znany jest kontekst kościelny, który wspiera tę inicjatywę. Prowincja Naszej Pani z Montserrat w Hiszpanii pozostała sama w wiernym wypełnianiu tej misji, którą można scharakteryzować jako ewangelizacyjną. Z powodu pandemii podróżowanie stało się czymś niepewnym dla współbraci, którzy wcześniej mogli swobodnie tu przybywać, dzielić się swoim doświadczeniem i ubogacać tę wielowiekową tradycję: „Zakon Minorytów zintegrował się w średniowiecznej Europie w głównej mierze na szlakach pielgrzymkowych św. Jakuba” (fr. José GARCÍA ORO OFM, historyk galicyjski).
Chociaż szlak św. Jakuba do Santiago nie pozostawia obojętnym nikogo z tych, którzy nim podążają w najróżniejszych intencjach, to jednak w ostatnich latach zaszło wiele zmian, wymagających od nas pójścia dalej, zrobienia kroku naprzód, aby nie popaść w ciągle powtarzające się samozadowolenie, co nie ma nic wspólnego z żywotnością i wędrownością Ewangelii. Ruch pod nazwą „Chrześcijańska gościnność na szlaku św. Jakuba” pracuje nad katolickim charakterem ośrodków dla pielgrzymów, proponując „chrześcijańskie schroniska”, gdzie trud i radość wiary wyrażają się również w odpoczynku, co stoi w przeciwieństwie do miejskich lub prywatnych „schronisk”, które przyjmują pielgrzymów dla zysku finansowego. Pytanie, które nasuwa się wśród współbraci, brzmi: czy stała wspólnota międzyprowincjalna, osadzona w tym religijnym, wiejskim i wędrownym kontekście, może być znakiem nowej ewangelizacji i odrodzenia franciszkanizmu, być może nawet otwartego na całą rodzinę franciszkańską?
Czy to tylko kwestie dla braci? W rzeczywistości „hospitaleros” (świeccy wolontariusze przyjmujący pielgrzymów) są niezwykle cennym ogniwem na szlaku św. Jakuba, nie tylko ze względu na ich gratisową i bezinteresowną pracę, ale także dlatego, że, żyjąc „wędrowną” duchowością służby, mogą być włączeni we wspólny projekt. Na nowych pastoralnych rozdrożach synodalności, jakie przeżywamy, pluralizm powołań jest nieodzowny, aby cała mozaika kościelna odzwierciedlała piękno chrześcijańskiego powołania. Myślenie o projektach „w pojedynkę” należy już do przeszłości, bo sytuacja kościelna w Europie nie pozwala na samotne ucieczki.
Rok Święty Compostelański będzie trwał przez cały 2022 r., aby upamiętnić pierwszy przywilej jubileuszowy nadany sanktuarium w Santiago przez papieża Kaliksta II w 1122 r. Współbracia chcą wykorzystać ten czas na kontynuowanie współpracy kościelnej, aby coraz bardziej stawał się on czasem łaski, a zarazem będąc wdzięczni, że w tych latach kryzysu sanitarnego nie opuścili swojej placówki w Ponferrada. Ofiara, jeśli jest przeżywana z miłości i dla dobra innych, jest niewątpliwym znakiem ewangelicznym.
Ostatnia grupa współbraci, którzy w tym roku pełnili posługę, odwiedziła siostry klaryski w Villafranca del Bierzo, bo w ich kościele pochowany jest św. Wawrzyniec z Brindisi. Odbyło się tam spotkanie z ministrem generalnym kapucynów fr. Roberto GENUIN. Później było też spotkanie z braćmi mniejszymi w O Cebreiro, gdzie wszystkich przyjęto jak prawdziwych braci. Te zbiegi okoliczności mogą być znakiem, który należy ocenić jako ziarnko gorczycy (por. Mt 17, 20) kiełkujące ku zrodzeniu międzyzakonnej wspólnoty rodzin franciszkańskich, aby mogła ona służyć misji na szlaku św. Jakuba.
Jubileusz wyda swoje owoce, tak jak chce Duch Święty, ale musimy być czujni, aby dostrzec znaki czasu, którymi chce On dzisiaj przemówić i ukierunkować nas na drodze. „Wyjdź z twojej ziemi, apostoł czeka na ciebie” – czytamy na oficjalnym plakacie jubileuszowym, a w jego centrum umieszczona jest pogodna postać apostoła Jakuba, witającego z uśmiechem tych, którzy nie poddają się i chcą dalej przemierzać drogę, bo w dzisiejszych czasach wszyscy jesteśmy wezwani do bycia pielgrzymami.
Fr. Joaquín Ángel AGESTA CUEVAS
