Delegatura prowincjalna w Uzbekistanie 
Prowincja macierzysta: prowincja św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię w Polsce (Kraków) 

Minęły już 32 lata od przyjazdu fr. Krzysztofa KUKUŁKI z prowincji krakowskiej do Uzbekistanu. W tamtym czasie w Uzbekistanie pracował tylko jeden kapłan diecezjalny w dwóch parafiach: w Ferganie i Taszkiencie. W 1992 r. kapituła prowincji krakowskiej podjęła decyzję o otwarciu misji i renowacji kościoła w Taszkiencie. Następnie otwarto dwa klasztory: w Taszkencie i Ferganie, gdzie na zmianę przebywało kilku braci. W 1997 r. Stolica Apostolska ustanowiła missio sui iuris w Uzbekistanie, a fr. Krzysztof KUKUŁKA został mianowany przełożonym. Zakon otworzył później dwa domy filialne w Urgenczu i Bucharze. W 2005 r., krótko przed śmiercią, papież Jan Paweł II podniósł missio sui iuris do rangi administratury apostolskiej. Fr. Jerzy MACULEWICZ został mianowany administratorem apostolskim i biskupem Kościoła katolickiego w Uzbekistanie. W 2011 r. parafia w Urgenczu została przekazana administraturze apostolskiej ze względu na problemy personalne. W 2019 r. zakonnicy opuścili parafię w Samarkandzie na rzecz Instytutu Słowa Wcielonego. W 2020 r. zamknięto klasztor w Samarkandzie i otwarto klasztor w Bucharze. Niedawno rząd uzbecki zwrócił wspólnocie katolickiej i współbraciom kościół w Ferganie, wybudowany w 1905 r.
W Uzbekistanie Msze św. odprawiane są w języku rosyjskim. W stolicy, Taszkencie, który jest centrum Kościoła katolickiego w Uzbekistanie, Msze św. sprawowane są w języku rosyjskim, angielskim, koreańskim i polskim. Liczba wiernych w poszczególnych parafiach jest względnie stała. Nie zwiększa się ze względu na fakt, że wiele osób emigruje z Uzbekistanu. W misji pracują również misjonarki miłości św. Matki Teresy z Kalkuty, które mają w Taszkiencie swój dom prowincjalny, otwarty przez założycielkę. Swój dom w Taszkencie otworzyło w 2020 r. także Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo.

Do jurysdykcji należy 8 profesów wieczystych i 2 profesów czasowych. Są 3 klasztory.

Taszkient: klasztor i parafia Najświętszego Serca Jezusowego
Stolica kraju liczy ponad 3 miliony mieszkańców. W 1911 r. zesłani tam Polacy rozpoczęli budowę dużego kościoła, którą przerwała rewolucja bolszewicka w 1917 r. Fr. Krzysztofowi KUKUŁCE udało się dokończyć budowę kościoła, który został uroczyście poświęcony 22 października 2000 r. w obecności przedstawicieli rządu i różnych wyznań religijnych. Taszkient jest siedzibą delegatury. Bracia prowadzą duszpasterstwo dla 400 wiernych. W Mszach św., oprócz stałych parafian, uczestniczą także pracownicy różnych ambasad. Niekiedy bracia są zapraszani do prowadzenia wykładów na temat Kościoła katolickiego w instytucie teologii islamskiej.

Fergana: klasztor Najświętszej Maryi Panny
Jest to miasto położone przy granicy z Tadżykistanem. Parafia istnieje od 1987 r. W 2000 r. założono również klasztor. W 2021 r. władze przekazały stary kościół katolicki z 1905 r., położony w centrum Fergany. Dziś wspólnota liczy 60 katolików.

Buchara: klasztor błogosławionych Zbigniewa Strzałkowskiego i Michała Tomaszka, parafia św. Andrzeja
„Najszlachetniejsze i najwspanialsze miasto”, jak nazwał je Marco Polo. Znane jest z produkcji pięknych dywanów. Do dziś jest centrum kultury islamskiej i wspaniałych zabytków. Mieszka tu dwóch współbraci: kapłan i brat zakonny. Wspólnota parafialna liczy około 40 osób.

Franciszkański Ośrodek Misyjny
Sekretariat generalny ds. animacji misyjnej