Od 24 lipca do 20 sierpnia 2022 roku, ośmiu braci z Federazione Intermediterranea Ministri Provinciali (FIMP), przeżywało w Protoconvento w Rivotorto doświadczenie drugiego nowicjatu w ramach przygotowania do złożenia profesji wieczystej.
Ci bracia to: Fra Alejandro María ALDAVERO ROMERO i Fra César Antonio EUCEDA CHAVER z Prowincji Matki Bożej z Monserrat w Hiszpanii, Fra Augusto Esteban URZÚA GONZÁLES z Delegatury Prowincjalnej w Chile włoskiej Prowincji św. Antoniego z Padwy, Fra Ettore FILIPPUCCI, Fra Emiliano DI SEBASTIANO i Fra Roberto LIGGERI z włoskiej Prowincji św. Franciszka z Asyżu [Włochy Środkowe], Fra Antonio GRASSI z Prowincji Świętych Mikołaja i Anioła w Apulii i Fra Domenico Paolo DI RIDOLFI z Prowincji Świętych Bernardyna i Anioła w Abruzji. Drugi nowicjat poprowadzili Fra Bernardino HOSPITAL POSADA z Hiszpanii i Fra Etienne GILSON z Prowincji św. Pawła Apostoła na Malcie.
Drugi nowicjat, rozłożony na cztery tygodnie, został otworzony obrzędem wpisania imienia do księgi historii zbawienia, aby pamiętać, że Bóg każdego z nas wezwał po imieniu.
W pierwszym tygodniu Fra Bernardino pomógł braciom umieścić w centrum ich życia modlitwę. Zaczął od pytania, dlaczego się modlimy. Większa świadomość tego aspektu może pozwolić na uniknięcie dwóch zagrożeń w życiu zakonnym: 1) osadzenia się w rutynie modlitwy wspólnotowej do tego stopnia, że stanie się ona pustym rytuałem, 2) pozwolenia na to, aby wciągnął nas wir codziennych zajęć, który może spowodować istne zaćmienie modlitwy osobistej. Aby pogłębić ten temat, bracia spotkali się z klaryskami urbanistkami z Montone, których świadectwo podkreśliło znaczenie życia duchowego, angażującego w przynależność do Kościoła całą egzystencję.
Drugi tydzień, wprowadzony spotkaniem na temat historii osobistej, poprowadzonym przez siostrę Samuelę RIGON, był próbą egzystencjalnego odczytania historii zbawienia przekazywanej przez teksty biblijne. Fra Gianni CAPPELLETTO prześledził drogę nakreśloną przez Pismo Święte, i zadał pytania, na które nie można odpowiedzieć bez zobaczenia siebie w Słowie Bożym: Kim jestem? Czyj jestem? Dla kogo ja jestem? Kim będę? Jak będę?
Są to pytania, na które – istnieje takie ryzyko – można odpowiedzieć jedynie z punktu widzenia logiki ludzkiej czy z poziomu psychologii. Nie można być jednak w pełni szczęśliwym, jeśli nie pojmie się logiki eucharystycznej, która prowadzi człowieka do pełnego przeżywania jego relacji z Bogiem, z bliźnim i z samym sobą.
Trzeci tydzień rozpoczął się wykładem pani teolog Simony SEGOLONI, która poprosiła braci o refleksję nad znaczeniem ich powołania w dzisiejszym Kościele. Następnie, pod kierunkiem Fra Etienne’a bracia omówili różne sposoby, w jakie objawia się dzisiaj w Kościele oblicze Chrystusa.
Czwarty tydzień, który rozpoczął się w Loreto uroczystością Wniebowzięcia, był kontynuowany w Montedinove przez dwa dni pustelni, w których można było w ciszy słuchać Boga, zacząć patrzeć w przyszłość w świetle przebytej drogi i Reguły św. Franciszka.
Ważnym elementem miesiąca było odwiedzenie miejsc, w których żył św. Franciszek i spotkanie ze wspólnotami braci, którzy żyją w tych miejscach dzisiaj: Pustelnia Carceri; miejsca opisane w „Kwiatkach”; Sanktuarium La Verna; Sanktuarium świętej Anieli w Foligno; Le Celle, Sanktuarium św. Małgorzaty i Kościół św. Franciszka w Cortonie; sanktuaria Valle Reatina; sanktuarium Św. Józefa z Kupertynu w Osimo.
Nie możemy zapomnieć o roli, jaką odegrała wspólnota z Rivotorto, która z troską i braterską czułością przyjęła braci z drugiego nowicjatu i z którą każdego dnia, w tym świętym miejscu, rozpoczynali wspólne chwalenie Pana.
Miesiąc zakończył się Mszą św. w Sacro Convento i poświęceniem Tau, znaku dla przyszłych profesów wieczystych, znaku życia franciszkańskiego, które ma być odpowiedzią na wezwanie Chrystusa. On dziś, jak zawsze, mówi do nich i do każdego brata: „Idźcie i wy, i tak samo postępujcie”.
Fra Roberto LIGGERI
