(Część I)
Kolegium Seraphicum w Rzymie przeprowadziło serię comiesięcznych dni skupienia dla wszystkich braci ze wspólnoty. Program obejmował wieczorne rozważanie, po czym następowała adoracja Najświętszego Sakramentu i Msza św. dla całej wspólnoty. W roku akademickim 2024-2025 dni skupienia prowadzi fr. Michael LASKY, delegat generalny ds. sprawiedliwości, pokoju i integralności stworzenia (GPIC). Dotychczas miały one miejsce 29 października, 12 listopada 2024 r. i 4 lutego 2025 r., zaś dwa kolejne zaplanowano na Środę Popielcową i 1 kwietnia 2025 r.
Pierwsze trzy dni skupienia koncentrowały się na tym, jak Franciszek z Asyżu i grzeszna ludzkość wycofywali się z „poematu” Stwórcy z powodu naszej niegodności. Następnie stworzenie porusza się, wypełniając przestrzeń, z której się wycofaliśmy, aby wychwalać Boga i Jego dobroć. W końcu grzeszna ludzkość powraca do „poematu”, napełniona łaską miłosierdzia Bożego. Rozmowy miały formę serii dialogów lub minidramatów w trzech częściach pomiędzy różnymi postaciami franciszkańskimi. Członkowie wspólnoty odgrywali różne postacie w otoczeniu przypominającym teatr. Każde wystąpienie prowadziło do praktycznej interakcji, która pomogła braciom głębiej wniknąć w piękno stworzenia.
W pierwszej konwersacji protagonistami byli: św. Franciszek (fr. Miguel Angel SALCEDO SALCEDO), św. Bonawentura (fr. Michele DE GREGORIO) i fr. Michael LASKY. Dyskutowali oni o tym, w jaki sposób św. Bonawentura czerpał inspirację z Pochwały stworzeń św. Franciszka do napisania swojego Itinerarium mentis in Deum.
Drugi dialog dotyczył Tomasza z Celano (fr. Anthony Romanus DONKOH) i brata Leona (fr. Héctor Manuel CORBAL CRUZ). Mówili oni o swoich różnych spojrzeniach na Pochwałę stworzeń. Tomasz uważał ją za hymn radości, podczas gdy Leon postrzegał ją jako hymn agonii. Jakubina Settesoli pełniła rolę arbitra w ich dyskusji i stworzyła przestrzeń, gdzie bracia mogli się pogodzić i dojść do wspólnego porozumienia, według którego Pochwała stworzeń jest zarówno hymnem radości, jak i agonii.
W trzecim dialogu wystąpił papież Mikołaj IV (fr. Florianus Joni SAMAN) i brat Jacopo Torriti (fr. Wildo José BOGARÍN), który wykonał mozaikę w absydzie bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie. Omówili oni projekt mozaiki we wszystkich jej aspektach, w tym wykorzystanie mariologii i franciszkańskiej Pochwały stworzeń jako narzędzi do wyraźniejszego dostrzeżenia miłosierdzia Bożego. Łącząc Porcjunkulę i kaplicę odpustu z mozaiką w bazylice Matki Bożej Większej, odkryto franciszkańską wizję, która przynosi ludzkości uzdrowienie i przebaczenie. Poprzez miłosierdzie dołączamy do poematu Pochwały stworzeń, aby harmonijnie śpiewać z całym stworzeniem pochwałę Boga najwyższego i bardzo bliskiego.
Fr. Michael LASKY
