W sobotę 6 kwietnia 2024 r. w bazylice św. Franciszka z Asyżu w Palermo fr. Alberto BARBARO złożył śluby wieczyste na ręce ministra prowincjalnego prowincji włoskiej Niepokalanego Poczęcia fr. Gaspare LA BARBERA.
Uroczystości przewodniczył minister prowincjalny w obecności asystenta generalnego FIMP (Federazione Intermediterranea Ministri Provinciali) fr. Giovanni VOLTAN. Przybyli liczni bracia z prowincji, zakonnicy z innych rodzin franciszkańskich, duchowieństwo diecezjalne i wielu wiernych. Wobec zgromadzonej wspólnoty kościelnej fr. Alberto BARBARO potwierdził swoje „tak na zawsze” w naszej rodzinie braci mniejszych konwentualnych.
Był to dzień pełen łaski, w którym wychwalano i dziękowano Panu za cuda, które nieustannie daje ludzkości poprzez historię każdego, kto pragnie odpowiedzieć swoim życiem na wezwanie do naśladowania Chrystusa.
I to właśnie dzięki swojej historii fr. Alberto staje się wiarygodnym świadkiem powołania, w którym trzeba umieć czekać, pozwalając Bogu działać zgodnie z Jego czasem.
Neoprofes, pochodzący z Salemi na Sycylii, od dzieciństwa oddychał charyzmatem franciszkańskim. W 1980 r., gdy miał zaledwie 17 lat, wziął udział w obozie powołaniowym w Marineo (Sycylia), pozwalając, by zrodziło się w nim uczucie powołania, skierowane na propozycję życia zakonnego. Jednak bieg wydarzeń sprawił, że musiał odłożyć na bok to uczucie, które jak ziarno pozostało w jego sercu, czekając na wykiełkowanie.
Jako jedyny syn, gdy zmarła mu matka, przez wiele lat z miłością opiekował się chorym ojcem. Do tego dochodziła jeszcze praca, która pochłaniała cały jego czas. Przy różnych okazjach spotykał się z franciszkanami, a zwłaszcza z fr. Gaspare LA BARBERA, który naocznie przekonywał się, że to powołanie, pomimo upływu czasu i wydarzeń, nigdy nie słabło. W ten sposób, po krótkim okresie doświadczenia monastycznego, jego powołanie zakonne zostało potwierdzone wyborem życia franciszkańskiego.
W radosnym i wzruszającym wydarzeniu profesji uczestniczyli ci, którzy znają fr. Alberto BARBARO od zawsze, jak jego rodzina i kuzyni, ale także ci, którzy zetknęli się z nim w ostatnich latach, podczas jego drogi formacyjnej, i którzy byli w stanie dostrzec w nim znaki Boga działającego w historii.
Ale to przede wszystkim słowo Boże z liturgii drugiej Niedzieli Wielkanocnej nakreśliło zarys powołania franciszkańskiego, a także historię nowego profesa.
Jak stwierdził w homilii minister prowincjalny, „braterstwo jest kluczowym i fundamentalnym słowem duchowości franciszkańskiej”, bo to właśnie braterstwo przyciąga i ponagla każdego, kto chce wstąpić do rodziny franciszkańskiej, i jest tym, co każdy zakonnik poświadcza w każdym momencie swojego życia.
Kaznodzieja skoncentrował się następnie na „komunii” we wspólnocie jako miejscu, w którym można w pełni doświadczyć swojego człowieczeństwa, swojej kruchości, jak też orzeźwiającej i uzdrawiającej mocy ducha. Otóż we wspólnocie każdy z nas może odkryć wyjątkowość drugiego i uczynić talenty owocnymi. Bo jak powtarzał Franciszek z Asyżu: „życie według Ewangelii”, życie tymi samymi uczuciami co Chrystus, prowadzi do wspólnoty.
Dziękujemy Panu i serafickiemu ojcu św. Franciszkowi za dar nowego profesa wieczystego i prosimy Go, aby uczynił nasz Zakon coraz bardziej owocnym.
Fr. Rosario TERRANOVA, sekretarz prowincji
