W dniach 9-11 stycznia 2019 roku Prowincja Pierwszych Męczenników Franciszkańskich w Zambii zorganizowała spotkanie proboszczów. Odbyło się ono w ośrodku franciszkańskim w Ndola.
Na 20 proboszczów w prowincji, w spotkaniu wzięło udział 15. Tematem tegorocznego spotkania brzmiał: „Celebrując posługę w parafiach prowincji”.
Rozpoczynając spotkanie minister prowincjalny przypomniał braciom proboszczom, aby gdziekolwiek pracują, troszcząc się o wiernych, pamiętali iż są przedstawicielami prowincji i całego zakonu. Mając zatem na względzie ich rolę, jako pasterzy prowincji i ich współpracę z różnymi diecezjami, było rzeczą zrozumiałą, że spotkanie miało dostarczyć konkretnych, przekonujących i praktycznych wskazówek dotyczących sposobu celebrowania liturgii oraz umacniania wzajemnych relacji miedzy parafiami i prowincjami oraz prowincją i diecezjami. Przypomniał ponadto, że urząd proboszcza dotyczy uświęcania, nauczania i zarządzania wiernymi świeckimi w imieniu Kościoła.
Prowincjał podkreślił również pokornie to co parafie czynią dla prowincji: goszczą i podtrzymują uroczystości profesji zakonnych i święceń, mają też swój wkład w administrację. Uzmysłowił, jak bardzo niektóre organizacje świeckie wspomagają nasze domy formacyjne. Przypomniał proboszczom ich wielką odpowiedzialność jako wyświęconych ministrów Kościoła. Jednocześnie zaznaczył, że są zarówno zakonnikami, jak i kapłanami. Jako zakonnicy muszą być zawsze świadomi swojego podstawowego powołania i pamiętać, że najpierw są braćmi, a potem proboszczami. To, co liczy się bardziej, to charyzmat i tożsamość franciszkańska. Mimo, że role i zadania pozafranciszkańskie mogą być różne, zawsze pozostają braćmi mniejszymi konwentualnymi. Stąd cały apostolat i posługa w naszej prowincji i w diecezjach powinny być animowane z silnym przekonaniem, że jesteśmy braćmi konwentualnymi, w przeciwnym razie grozi nam zniweczenie tego, co się czyni.
Minister prowincjalny zadał też uczestnikom pytanie: jaki jest zasadniczy wkład nas, jako zakonników, w diecezję w której prowadzimy duszpasterstwo? Powinna to być promocja franciszkanizmu, bycia braćmi konwentualnymi, nigdy zaś zdrada naszej tożsamości. Podtrzymując charyzmat i tożsamość, czynimy nasz apostolat bardziej znaczącym i ubogacamy diecezje, w których posługujemy.
Zostało też przypomniane proboszczom, by zawsze znajdowali równowagę w zaangażowaniu na rzecz diecezji prowincji. Zostali ponadto zachęceni do w sposób braterski troszczyli się o potrzeby innych. W trakcie spotkania poproszono uczestników, by zweryfikowali swój styl życia franciszkańskiego, w celu wzmocnienia ducha współpracy, koordynacji i w ten sposób ustalenia wspólnych celów dla polepszenia życia prowincji.
11 stycznia, na zakończenie zgromadzenia, minister prowincjalny zachęcił każdego z proboszczów do wykorzystania własnego urzędu jako narzędzia do osobistej formacji ustawicznej. Zachęcił także do zapoznawania się z dokumentami Kościoła i zakonu. Zachęcał również do noszenia habitu we wszystkich środowiskach posługi duszpasterskiej, włączając w nie także wydarzenia diecezjalne. Wezwał wszystkich do nieustawania w modlitwie, aby posługa przynosiła jak najlepsze owoce. Modlitwa pomaga w wykonywaniu wszystkich posług duszpasterskich z zachowaniem wewnętrznej spójności i z radością. Była to jednocześnie zachęta do podjęcia formacji ustawicznej wiernych, którzy tworzą wspólnoty parafialne.
Wreszcie minister prowincjalny podziękował wszystkim proboszczom, w imieniu prowincji, zakonu i Kościoła, za wszystko, co czynią. Wezwał raz jeszcze, by gdziekolwiek się znajdą, przypominali wiernym, że są braćmi.
Fr. Mathews KASONGO, sekretarz prowincjalny
