Nowe Konstytucje stanowią, że „wybór na urząd ministra generalnego, definitora generalnego, ministra prowincjalnego i kustosza jest ograniczony do dwóch bezpośrednio następujących po sobie kadencji” (nr 191 §3).
Ta norma, oparta na prawie powszechnym (KPK, kan. 624 §§ 1-2), dotyczy zarówno przełożonych, którzy zostaną wybrani na kapitułach odbywanych po wejściu w życie nowych Konstytucji, jak i tych przełożonych, którzy już sprawują urząd i którzy w tych latach zakończyli dwie kolejne kadencje.
Chociaż zastosowanie wspomnianej normy do przełożonych, którzy w tych latach kończą swoją drugą kadencję, wydaje się działaniem wstecz, wbrew przepisowi prawa (KPK, kan. 9), to w ujęciu uczestników kapituły jest oczywiste, że od tej pory norma Konstytucji zabrania, by wspomniani przełożeni, którzy sprawowali swój urząd przez dwie kadencje, mogli być wybrani na trzecią kadencję bez sprecyzowania, czy na ten urząd zostali wybrani przed czy po wejściu w życie Konstytucji.
W ten sposób wypowiedział się sekretarz Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w liście z dnia 25 kwietnia 2019 r. (Prot. 44938/2018).
Możliwe jest jednakże „postulowanie” kandydata na trzecią kolejną kadencję (kan. 180 §1), ale na zasadzie odstępstwa od normy Konstytucji.
Postulacja, zawsze poparta przez dwie trzecie głosujących (kan. 181 §1), musi być przedstawiona za pośrednictwem ministra generalnego i jego definitorium do Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego jako zatwierdzającej normę, od której prosi się o odstępstwo (kan. 182 §1).
Procedura jest taka sama jak przy postulacji braci nie mających święceń kapłańskich na urząd gwardiana.
Warto to wyraźnie zaznaczyć, że postulowany kandydat nie nabywa żadnego tytułu z postulacji (kan. 182 §3) i może pełnoprawnie objąć urząd dopiero wtedy, gdy wybór zostanie potwierdzony przez kongregację odpowiednim reskryptem (kan. 183 §3).
Fr. Maurizio DI PAOLO, prokurator generalny
