Nie wydaje się zbyt logiczne pisanie o św. Józefie, skoro według kalendarza przypada 8 grudnia, a nie 19 marca (lub 1 maja). Należałoby raczej pisać o Niepokalanej. Warto jednak skorzystać z okazji i poświęcić kilka słów także św. Józefowi, albowiem dzisiaj mija 150. rocznica ogłoszenia go patronem Kościoła powszechnego.
Papież Jan XXIII w liście apostolskim Le voci z 19 marca 1961 r. w następujących słowach opowiada historię tego wydarzenia: „Wśród różnych wniosków, jakie ojcowie Soboru Watykańskiego I zgromadzeni w Rzymie (1869-1870) przedłożyli Piusowi IX, dwa pierwsze dotyczyły św. Józefa. Proszono przede wszystkim o podniesienie stopnia jego kultu w świętej liturgii: wniosek ten podpisało 153 biskupów. Drugi, podpisany przez 43 generalnych przełożonych zakonów, zawierał prośbę o uroczyste ogłoszenie św. Józefa patronem Kościoła powszechnego. Pius IX przyjął z radością obydwa wnioski. W początkach swego pontyfikatu wyznaczył on święto i liturgię opieki św. Józefa na III niedzielę po Wielkanocy. Już w 1854 r. w serdecznym i pobożnym przemówieniu ukazał św. Józefa jako najpewniejszą po Najświętszej Maryi Pannie nadzieję Kościoła, a 8 grudnia 1870 r., po zawieszeniu Soboru Watykańskiego na skutek wydarzeń politycznych, skorzystał z przypadającego święta Niepokalanej, by w sposób najbardziej uroczysty i oficjalny ogłosić św. Józefa patronem Kościoła powszechnego, podnosząc święto 19 marca do rytu liturgicznego zdwojonego pierwszej klasy (Dekret Quaemadmodum Deus, 8 grudnia 1870 r.; Acta Pii IX P. M., t. 5, Rzym 1873, s. 282)”.
Św. Józef jest więc oficjalnie patronem Kościoła powszechnego od 150 lat. Należy też pamiętać, że jest patronem naszego Zakonu. Otóż Konstytucje wspominają o nim w artykule 47, § 4: „Bracia będą czcić i naśladować św. Józefa, opiekuna Zakonu, przedziwny wzór człowieka wiary, całkowicie oddanego Bogu”. Od ilu lat został wybrany na naszego opiekuna? Zdaje się, że odpowiedź brzmi: od 279 lat. Decyzja o wyborze św. Józefa na opiekuna i patrona Zakonu została podjęta podczas kapituły generalnej, która odbyła się w maju 1741 r. w klasztorze Świętych Dwunastu Apostołów w Rzymie. Papież Benedykt XIV osobiście przewodniczył tej kapitule, a wkrótce potem, w następstwie decyzji o wyborze św. Józefa jako patrona Zakonu, wydał w dniu 6 września 1741 r. dekret, w którym udzielił odpustów, o jakie prosili bracia (por. Archivum Franciscanum Historicum XIII [1920], 150-151, gdzie dekret jest opublikowany).
P.S. Jeśli ktoś pragnie usłyszeć słowo również o Niepokalanej, możemy odpowiedzieć słowami św. Maksymiliana M. KOLBEGO, który ukazuje św. Józefa jako przykład oddania się Niepokalanej. Nasz święty w wigilię Bożego Narodzenia 1938 r. w Niepokalanowie powiedział: „Tak starajmy się wprowadzić Niepokalaną w dusze, jak św. Józef w Betlejem. Prośmy św. Józefa, byśmy tak byli oddani, tak się poświęcali, tak pracowali dla Niepokalanej i tak dla Niej żyli – jak on” (Konferencje św. Maksymiliana Kolbego, nr 202).
Biuro ds. komunikacji