Fr. Domenico LO VERME, brat zakonny z Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, urodził się 29 października 1641 r. w Canicattì (Włochy) w skromnej rodzinie chłopskiej. Jego ojciec Filippo i matka Agata FERRO wychowali go w duchu głęboko religijnym. Dość szybko jego życie wiarą, dobroć i pracowitość stały się widoczne dla mieszkańców.

Od wczesnej młodości marzył o naśladowaniu przykładu św. Franciszka z Asyżu, ale wstąpienie do Zakonu franciszkańskiego nie było łatwe. Tylko dzięki swemu uporowi mógł zrealizować powołanie zakonne, gdy po śmierci ojca, jako najstarszy syn, musiał wziąć odpowiedzialność i zapewnić byt swojej licznej i biednej rodzinie.
Przyjęty do Zakonu, spędził kilka lat w klasztorze św. Franciszka w rodzinnej miejscowości, podejmując najbardziej pokorne i uciążliwe obowiązki, a przy tym doskonaląc swoje cnoty i sprawiając, że wzrastała jego sława jako człowieka Bożego. Po przeniesieniu do klasztoru w Castronovo i po otrzymaniu specjalnej dyspensy papieskiej został przyjęty do nowicjatu i w 1675 r. złożył śluby zakonne.
Wszędzie, zarówno po powrocie do Canicattì, jak i w klasztorze w Calatafimi, dawał dowody swoich wspaniałych cnót. W 1693 r. został przeniesiony do klasztoru św. Franciszka z Asyżu w Palermo, gdzie przebywał przez 20 lat, aż do swojej śmierci w dniu 21 marca 1713 r. Wtedy to wokół ciała sługi Bożego, które przez 24 godziny pozostawało ciepłe i giętkie, zebrały się nieprzebrane tłumy ludzi, aby odmówić modlitwę, poprosić go o łaskę, jeszcze raz go zobaczyć i dotknąć, wziąć kawałek habitu lub jakąś inną relikwię do domu. Jego doczesne szczątki spoczywają w bazylice św. Franciszka z Asyżu w Palermo.
O heroicznej świętości życia fr. Domenico świadczą akta procesu informacyjnego, w którym jest on opisywany jako wyjątkowy święty i wielki cudotwórca. Ulice Palermo, które codziennie przemierzał po kweście, stały się dla niego miejscem działalności misyjnej i okazywania miłości miłosiernej. Godne podziwu życie czcigodnego sługi Bożego skłoniło Kościół w Palermo do rozpoczęcia w dniu 11 sierpnia 1744 r. procesu informacyjnego, podczas którego przesłuchano licznych świadków, potwierdzających jego niezwykłe cnoty. Watykańska kongregacja obrzędów uznała ważność akt diecezjalnego procesu informacyjnego i 2 września 1758 r. wydała dekret o wprowadzeniu sprawy beatyfikacyjnej, zaś 20 grudnia 1758 r. przekazała arcybiskupowi Palermo pismo polecające otwarcie procesu apostolskiego w celu zebrania dalszych świadectw o słudze Bożym, o jego cnotach i dokonanych cudach. Mamy nadzieję, że szybko zakończy się „proces” tego pokornego i wielkiego syna św. Franciszka, będącego prawdziwym klejnotem Kościoła i sycylijskiej rodziny.

Fr. Damian-Gheorghe PĂTRAȘCU
Za: ANGELO LO VERME, Biografia del venerabile Fra Domenico Lo Verme