Zdarza się w przypadku ustania władzy ministra prowincjalnego, że wikariusz prowincji obejmuje urząd, zachowując tytuł wikariusza do czasu kapituły zwyczajnej (Konstytucje, nr 218).

Powstaje spontaniczne pytanie: kto pełni urząd wikariusza prowincji, skoro został on przełożonym prowincjalnym i jest wikariuszem sprawującym władzę?
W odniesieniu do innych wakujących urzędów Konstytucje stanowią, że „jeżeli urząd zostanie opróżniony poza kapitułą, na mocy samego prawa obejmują go wikariusze na czas do nowego wyboru; inne zaś urzędy nadaje właściwy minister ze swoim definitorium” (Konstytucje, nr 190 §1).
Ze względu na pojawiające się wątpliwości prokuratura – z upoważnienia ministra generalnego – uznała za właściwe zwrócić się do Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego o autorytatywną interpretację, dotyczącą możliwości mianowania w tych przypadkach „prowikariusza”.
Arcybiskup Sekretarz udzielił odpowiedzi pismem z dnia 27 sierpnia 2019 r., w którym potwierdza, że urząd „prowikariusza” jest zgodny z przepisami prawa własnego i powszechnego, i dodaje, że „o jego powołanie zadba minister generalny ze swoim definitorium” (Prot. 44 938/2018).
W związku z tym prowincje, które obecnie nie mają ministra prowincjalnego, lecz są zarządzane przez wikariusza prowincji, mogą za pośrednictwem przełożonych prowincjalnych przedstawić jednego lub więcej definitorów, odpowiednich do sprawowania urzędu „prowikariusza”, ażeby minister generalny ze swoim definitorium przystąpił do dokonania wyboru.
Taką samą procedurę można zastosować do kustodii, gdy przełożeni kustodialni zwrócą się do własnego ministra prowincjalnego, który wraz ze swoim definitorium wybierze „prowikariusza” kustodii.
Zbędne jest przypomnienie, że wybrany „prowikariusz” będzie posiadał władzę zwyczajną, stając się pełnoprawnym wikariuszem przełożonego wyższego (KPK, kan. 134 §1).

Fr. Maurizio DI PAOLO
prokurator generalny